Lieve Jaqueline, Colin en Emma,

Mijn neef Peter, overleden....... aan Corona........ waarom......... zo'n sterke vent.
Woorden schieten te kort, we zijn er stil van!
Ik bewaar mooie herinneringen aan onze kindertijd. Wat was het leuk en gezellig als jullie met het gezin weer even in Nederland waren. Spelen bij oma in de schuur, bladeren verzamelen en ons erin laten vallen. Oma verwende ons dan altijd met spoetnik en snoepjes. Heerlijke zaterdagen waren dat. Toen we ouder werden zagen we elkaar minder. Logisch, iedereen krijgt zijn eigen gezin en bouwt zijn leven op. Maar als we elkaar dan zagen was er altijd die hele dikke knuffel die ik van Peter kreeg.
Want je weet, je bent familie. We zijn als takken aan een boom, ze gaan allemaal een andere kant op maar de wortels blijven hetzelfde.
Lieve Peter, we zullen je nooit vergeten.