Pepijn, wat een bijzondere lieve jongen, rust zacht.

Gecondoleerd en sterkte met het verlies.

Met grote ontsteltenis hebben wij het bericht gelezen over jullie (klein)zoon/broer en vriend Pepijn. Ongeloof, verbijstering en hartverscheurend. Plotsklaps is Pepijn er niet meer. Het gemis en het verdriet zullen heel groot zijn. Niet te bevatten en onwerkelijk. Heel veel sterkte samen.
Wij leven met jullie mee en denken aan jullie. Familie Remery uit Bergen op Zoom

Lieve Titia, Gaston, Boris; en Pepijn niet meer. Onvoorstelbaar. Opeens weg. Zo'n prachtig geliefd jong mens, vol talenten en beloftes voor de toekomst. Verschrikkelijk dat zijn avontuur zo abrupt en onvoorzien geëindigd is. Dat jullie leven met hem niet meer is, dat iedereen die hem heeft gekend Pepijn zal moeten missen.

Mogen jullie, wij, een weg vinden door de rouw, steun vinden bij elkaar en elkaar niet uit het oog verliezen. Hou vol. Mogen de herinneringen aan Pepijn en het geluk dat hij in jullie leven was troost en lichtheid geven. Mijn gedachten zijn bij jullie.

Lieve familie,

Wij kennen elkaar niet. Jullie (schoon)zus Gaby, waarmee ik bevriend ben geraakt via mijn werk, bracht me op de hoogte van het overlijden van jullie zoon Pepijn. Ik ben de hele week al uit mijn doen en moest huilen bij zijn foto. We dragen toevalligerwijs dezelfde achternaam. Los daarvan zijn de gelijkenissen met mijn eigen zoon onmiskenbaar: 14 jaar, blonde lok, puberbrein. We spraken er thuis over met elkaar, in het besef dat het hier ook om hem had kunnen gaan. En hoe dat onverdraaglijk dat verlies zou zijn. Als ik Loek, mijn zoon, vol bravoure weg zie fietsen in het drukke Rotterdamse verkeer, of onbekommerd naar een zee vol potentiële muien zie lopen met zijn surfboard, dan bekruipt me niet zelden de gedachte dat er zoveel dingen mis kunnen gaan. Ik duw die angst dan snel weg, omdat loslaten nu eenmaal hoort bij opvoeden en in continue angst leven niet te doen is. Maar alles kan in één klap anders zijn, dat besef ik nu weer eens te meer. Onwerkelijk gewoon. Ik wens jullie alle kracht en sterkte met het dragen van dit enorme verlies.

Nicole Remmers

beste Gaston, Titia en Boris,
Wat een nachtmerrie voor jullie, zo plotseling Pepijn kwijt te zijn. We wensen jullie veel liefde en steun toe bij het dragen van dit enorme verdriet.
Wij bewaren heel goeie herinneringen aan Pepijn op de tennisbaan: wat een aardige hartelijke jongen, en met die snel gegroeide toen nog ontroerend knokige armen en benen sloeg hij toen al mooie harde vlakke ballen.
Niet te bevatten dat hij er niet meer is.

Morris Hauptmeijer, teamgenoot tennis 2019
Cathelijne van Hasselt (moeder van Morris)

Lieve Titia, Gaston en Boris,

We vinden het verschrikkelijk om te horen dat jullie Pepijn hebben verloren. Ons hart huilt voor jullie alledrie en voor Pepijn. We bewonderen jullie kracht en uitreiken om het verlies van Pepijn in deze tijd met zoveel mensen te delen. Heel veel sterkte en kracht wensen we jullie toe. Alle liefs, Maartje, Sander en Tobi

Lieve ouders, broer, familie en vrienden van Pepijn,

Veel sterkte gewenst de komende tijd.
Mijn liefde gaat uit naar jullie.
Dank voor het delen van jullie verhaal.

Linda Hospers