Jij was net 1 maand oud toen wij in de Helmerslaan kwamen wonen. Meteen was er een klik tussen de families en zagen we jou veel.
Ik zag je opgroeien, van baby, peuter, kleuter, schoolkind, puber en volwassen man. Ik denk terug aan: logeerpartijtjes over en weer, de zomervakantie naar Corsica, de wintersportvakantie in Bellwald. Veel herinneringen en vooral mooie en goede herinneringen. Spelletjesavonden met Peter en Lotte waarbij heel veel werd gelachen. Etentjes over een weer.

Jij wilde altijd graag contact met anderen, meestal had je een grote smile op jouw gezicht. Altijd blij en altijd geïnteresseerd in anderen. En Patty dat was jouw held. Dat is altijd zo gebleven. Niks was jouw vader teveel, jij en Noa waren en zijn het belangrijkste in zijn leven. De band tussen jullie, de foto's van jullie, overal voelde je dat en zag je dat. Ik zag je niet meer zo vaak, maar als wij elkaar zagen kreeg ik een dikke knuffel en vroeg je honderduit. Lieve Paul zo raar dat dit bericht nu in de verleden tijd is geschreven. Ik denk aan jouw ouders en Noa, jouw zus. Jij laat een immense leegte achter. Wat rest zijn mooie herinneringen aan een geweldige vent. Ik zal er altijd zijn voor jullie allemaal en blijf aan jouw denken. Dag lieve Paul.

Lieve Linda en familie, ik wens jullie veerkracht toe in dit hartbrekende verdriet. Liefs Karin Weeda