Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Ous,

Je was ons geheime wapen van O12, man wat kon jij voetballen!
Je was gewoon te goed voor O12 en ging op de helft het seizoen naar O13 en je bent gewoon samen met hun Nederlands kampioen geworden.
Vorige week vertelde je nog trots aan mij dat je volgend seizoen zelfs bij O15 ging spelen.
Ik was echt blij voor jou man.
Jij, Anass, Josmy en ik hebben de afgelopen weken super getraind met de andere jongens van het team Carnisse van Krajicek Playground uit Rotterdam voor de Danone Nation Cup waar we aan mee deden. Op je verjaardag op 4 mei speelden we nog voor de regiofinale en waren we 2e maar we waren door naar de landelijke finale! Wat waren we blij met zijn allen. Dat was een leuk verjaardagscadeau voor jou.
4 juni was de Danone Cup finale, maar jij was er onverwachts niet bij. Dat was echt balen. We hebben heel hard ons best gedaan en we hebben hem gewoon gehaald Ous! Ook voor jou man! We waren helemaal gek geworden van blijdschap....maar toen was het ineens helemaal niet belangrijk meer dat we gewonnen hadden, want toen kwam er groot verdriet want we kregen het ongelooflijke bericht dat jij was overleden.
Dat kan helemaal niet, het mag niet, ik geloof het niet, maar het is echt waar.
Ous, je bent er niet meer man. Hoe kan dat nou?
Nooit meer samen grapjes maken en lachen of praten, nooit meer samen trainen bij Sparta en met de jongens van Carnisse en niet meer samen met jou met team Carnisse naar Frankrijk strijden om de wereldtitel.
Ik ben blij dat ik je heb leren kennen, ook al was het veel te kort.
Beloof me dat je ook daar boven de sterren van de hemel blijft spelen, net zoals je hier bij ons bij Sparta en Carnisse deed, want je was en bent nog steeds echt een sterspeler.

Ous, ik ga je missen man, Ik zal je nooit vergeten!