Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Bedankt voor je humor, eerlijkheid en gewoon om wie je was als mens! En wat een drummer... Fijn dat ik je gekend heb en met je heb mogen musiceren. Goede reis, Os! X

De pretoogjes, onvergetelijke lach en het plezier in spelen, de duffe oogjes ‘s morgens als het weer ‘laat’ werd na een opreden. Later kwam daar de breed uitgedragen onvoorwaardelijke liefde voor de zijnen bij.
Oscar., dank voor je menszijn !

Ik leerde jullie kennen toen Rosa net geboren was eh had meteen een klik met jullie 3tjes. De jaren daarna hebben we veel mooie momenten meegemaakt. Voorburg: formule 1, roy mckaikinen hahahaha, pannekoeken bakken.... Den haag: Seven, caiparinha avond, regelmatig als ik s ochtends binnen kwam de eer om je wakker te maken want je moest toch al naar je werk? Oh shit, thanks bienie!... Toen ik naar Zwolle verhuisde hebben we meerdere keren (toevallig) je verjaardag bij ons gevierd. Bij een feestje kwamen jullie even langs en bleven jullie uiteindelijk in een hotelletje overnachten, dan nog ff gezellig een bakkie! Sinds we wisten dat je ziek was komen er steeds meer herinneringen boven. Teveel om op te schrijven. Bedankt voor de vriedschap Os. Maak ze gek daarboven en drum de sterren van de hemel. Joost, ik en de meiden gaan je missen. We love you. Vrijdag proosten we met caiparinha op jouw leven! Veel liefs, Bienie.
Lieve Rosa, Joni, Seef en Ilse, we wensen jullie heel veel kracht en sterkte de komende tijd. Wat een enorm gemis. Heel veel liefs van ons

Ik leerde Os kennen op de Havo, het was gewoon Kraal, voor iedereen. We braken hem allebei voortijdig af, we zaten nou eenmaal liever achter in het lokaal te keten of peukies te roken in de fietsenstalling. Gelukkig kwam het met ons allebei wel goed daarna. In die tijd kreeg ik voor mijn verjaardag van hem het album Misplaced Childhood van Marillion, ik had nog nooit naar Symfo geluisterd maar hiermee was de liefde voor dit genre geboren en tot op de dag van vandaag favoriet. Wat we toen allebei niet konden vermoeden was dat dit album als een rode draad door mijn leven zou gaan lopen, ik leerde er jaren later de moeder van mijn kinderen op kennen en mijn oudste dochter draagt niet voor niets de naam Kayleigh. Het album is onlosmakelijk met Os verbonden daardoor, hij wist dit ook. Als ik weer eens bij hem ging kijken tijdens een optreden (soms zat daar jaren tussen) was hij als vanouds, nog steeds dat herrieschoppertje van de Havo, alsof de tijd had stilgestaan. Wel met nieuwe ervaringen waar hij geweldig over kon vertellen.

Kraal gozer, blijf vooral herrie schoppen aan de andere kant, deze kant zal je missen.
Liefde.