Lieve Norm,
We go way back..
Ik zie je zitten in de aula..bijdehand als je was, maakte je als brugpieper contact met iemand uit de 3de. Je trok de aandacht. Het begin van een diepe vriendschap. Ik heb de liefde van mijn leven, mijn man, jouw beste maatje toen, te danken aan jou. Waar Jan nog niet durfde, plaveide jij de weg. Je hebt vanaf het begin in ons geloofd en ons zelfs benijd. Voor de onvoorwaardelijke liefde.
En daar waar je bij jezelf niet altijd de weg wist, wist je dat voor ons wel. Wat je typeert. Een mens wat zoveel te geven heeft, maar de weg naar je eigen hart was vaak geblokkeerd. Het was alsof je het jezelf niet gunde. Wat hebben we veel gedeeld. Veel liefde, lol, muziek, maar ook struggles en pain. We hebben wat firsts gedeeld maar ook lasts in ons jonge bestaan. We waren nog zo jong, maar alles was al zo intens. Herinneringen die van ons zijn. Chocomel en dikke tranen om Curt Cobain. De zaak, De kale, Casa de vrije schuif, haren vlechten en bontjassen back stage, nachten praten over liefdes en de onmogelijkheid ervan en natuurlijk YoMomma. Ik was jullie eeuwige groupie. De finale in Magni was magisch en ik was zo trots op jullie. My boyz. Je bent nooit echt ‘jong’ geweest. Een oude ziel. Een die al verder was op jonge leeftijd. De diepte van je gevoelens en je sensitiviteit hebben je het niet altijd makkelijk gemaakt. Je zocht de randjes op. Echt voelen dat je leeft. Het is eigenlijk heel bizar dat ik jouw vrouw niet ken en jij mijn man zo goed. Ik had graag met jou erbij kennis gemaakt met je gezin. Ik vertel mijn kinderen over jou en ze zien in onze ogen dat we veel van je gehouden hebben. We zullen voor altijd verbonden blijven. Als ik je stem hoor is het alsof de tijd heeft stil gestaan. En tijd is nou net wat we niet meer hebben. Verschillende mensen spelen in bepaalde fasen van je leven een belangrijke rol. Jij was daar zeker een van. Ik zal je nooit vergeten.
Ik heb Fre, Joep en Jan horen en zien spelen op je laatste show. Je lag als star in het midden. Ik had je graag nog een keer gehoord, maar je woorden klinken nog kraak helder in mijn hoofd.
See you on the other side.
En om te spreken in de woorden van mijn idool in die tijd.
This is the end….
Liefs, Tanja