Hey Nick, jeetje man wat is het een tijd geleden dat ik wat geschreven heb bij je. Maar ondertussen ook wel veel aan je gedacht hoor. Het lijkt wel, dat als je op een nieuw punt staat in je leven, dat je dan altijd toch weer een beetje extra denk aan de mensen die hier helaas niet meer zijn. En dus dit niet samen met jou mee kunnen maken. Nou bij ons zit er weer zo een momentje aan te komen hoor. Na drie jaar op Aruba te hebben gewoond, zouden wij aankomende zomer weer naar NL terug keren... maar onze plannen zijn gewijzigd: We plakken er nog drie jaar zon aan vast! Helaas niet op het ons zo geliefde Aruba, maar op het buureiland Curacao. We zijn er heel blij mee en hebben er zin in. Joost heeft ondertussen ook al een mooi huis voor ons gevonden waar we de komende drie jaar zullen wonen. Als ik Joost zo bezig zie, druk dingen aan het regelen voor z'n gezin, zodat wij het goed zullen hebben, moet ik vaak aan jou denken... ook zo een stoere vent aan de buitenkant, maar een heel klein hartje aan de binnenkant... Zo was jij ook. Dan vraag ik me altijd af: wat zou jij geworden zijn? Zou je ook marinier geworden zijn? Hadden jullie dan wat aan elkaar gehad? Of zou je sport leraar geworden zijn, of toch iets anders... In ieder geval wel iets stoers en sportiefs, dat weet ik zeker! Zo zie je Nick, je zal nooit uit onze gedachten zijn hoor, alleen zijn we wat laks omdat wat vaker uit te spreken. Ik hoop dat je daarboven ook af en toe aan iedereen hier denkt en dat het je goed gaat daar. Hele dikke kus vanaf het warme Aruba. Ayo! XXX