Lieve mams,
Zoals hierboven geschreven, afscheid nemen bestaat niet, je bent wel weg maar
verlaat ons niet. Dit zijn de woorden die mij nu te binnen schieten, want wat hebben we lang van jou liefde mogen genieten. Een moeder van iedereen, en opeens ging je van ons heen. Het verdriet dat we je niet meer kunnen bezoeken op deze aarde weegt zwaar, maar wij weten dat je nu bent waar je al heel lang naar verlangde, bij God, onze Hemelse Vader. Daar ben je nu verenigd met hen die je zo lief had, bij papa, bij onze mooie en lieve dochter Daisy, ja bij iedereen die je voor is gegaan.
Je schreef dat wij niet moeten treuren als je er niet meer bent, maar voor ons is het verlies zo'n intens zwaar moment. Nooit meer een poosje bij ons logeren, want ja, dat deed je altijd heel graag, het liefst vele keren. Je genoot van alle moois om je heen, de natuur, je kleinkinderen en gelukkig heb je ook onze kleindochter Lauren nog kunnen knuffelen en ook het witte kerkje van Simonshaven, dat vond je zo mooi, ja echt een plaatje. Lieve mams, op aarde moeten we je nu missen, maar in onze harten zal je altijd blijven bestaan tot het tijd is voor onszelf om heen te gaan. Ja dan zullen we weer herenigd met je worden. Onze tijd hier op aarde komt ooit tot het einde, wil je ons tot die tijd begeleiden? Lieve mams, dat waren altijd onze woorden, en wat genoot je ervan als je ons weer hoorde. Jou lieve lach blijft voor altijd bestaan, daar komt echt niemand aan. Rust zacht lieve mams!