Lieve Muriel.
Het is voor ons allemaal nog steeds niet te bevatten dat jij er niet meer bent. Er zijn zoveel collega’s – in Nederland en over de hele wereld – die de afgelopen dagen herinneringen hebben gedeeld over de mooie, speciale en unieke samenwerking met jou. Hartverwarmend.
Wat was je een heerlijk mens, als collega en als vriendin. Een markante persoonlijkheid met een groot hart, een passie voor sport en een grote liefde voor dieren. Je nam de tijd en moeite om iemand echt te leren kennen en wist altijd met een kleine geste, berichtje of belletje collega’s op het juiste moment een hart onder de riem te steken.
Je was een echte verbinder, zowel lokaal als internationaal. Niet alleen op het werk waar je altijd de juiste collega’s bij elkaar wist te brengen en te enthousiasmeren om projecten tot een goed einde te brengen. Je was ook vaak de initiator van menig gezellige lunch zoals even een uitsmijtertje eten bij De Steiger toen we nog een kantoor hadden in Utrecht, en de laatste jaren bij Brasserie 10 in Amstelveen. En onze vergaderingen op kantoor begonnen steevast met een lekkere cappucino van de Barista en bijkletsen over het weekend, over de grappige capriolen van Miyuki en Mocca, en de verbouwing van je huis waar zo trots op was. We keken al uit naar je verjaardag op 7 oktober. De laatste jaren heb je dit altijd samen met Martin gevierd die een weekje eerder jarig was, met steevast de bijzondere petit fours van patisserie Remy uit Blaricum. Nothing but the best voor jou.
We kennen elkaar al sinds 2007, toen je bij het marketing en communicatie team in dienst trad. Samen met Martin en Erica, die net iets eerder starten, vormden jullie een hecht team, en dat is over de jaren heen altijd zo gebleven. Je deelde zelfs een tijdje een kamer met Martin, en dat was een perfecte combinatie aangezien jullie niet alleen de liefde voor de Olympische Spelen, voetbal en tennis deelden, maar uitgebreid konden praten over van alles, van politiek tot het weer en de laatste nieuwe auto’s. Gelukkig voor de andere collega’s kon de deur dicht, want het enthousiasme van jullie beiden was niet voor iedereen de perfecte start van de maandagochtend na een weekendje stappen.
Jouw positiviteit en oprechte interesse in de mens achter de collega waren typerend voor jou. Jouw hart stond altijd open, en daardoor wist je ons allemaal ook echt te raken. Maar je was ook duidelijk over wat je niet leuk vond, zo hield je niet van – en ik quote jouw woorden – “droeftoeters”. Mensen die altijd negatief waren of iets te zeuren hadden. Jouw type mens waren meer de bruistabletten, fris, vernieuwend en positief. Net zoals jij.
Je bracht Gooise allure naar het team. Met jouw charmante voorkomen, altijd perfect gekleed, haren mooi gekapt en met de laatste nieuwe design bril was je een unieke persoonlijkheid. Jouw welbespraaktheid maakte een diepe indruk op mij en op vele anderen, het was altijd een plezier om naar je te luisteren. Of je nu iets in het Engels of Nederlands vertelde, je kon moeiteloos je publiek boeien van directieleden tot medewerkers. Je was tot in de puntjes voorbereid, je kende je materie, anticipeerde de vragen en had al nagedacht over mogelijke oplossingen. Dankzij jouw mensenkennis en scherpe analytische vermogen was je niet alleen eerlijk, duidelijk en direct, je was ook altijd oprecht en vanuit je hart bezig om het voor je collega’s en voor het bedrijf beter te doen. Liefst legde je ook alles vast, toch nog maar even een extra e-mailtje versturen zodat het voor iedereen duidelijk was. Want, zo was een van jouw favoriete uitspraken uit je retail verleden, “dubbelnaaien houdt beter”
Je was een pionier, en we vonden elkaar in het ontdekken van nieuwe gebieden en het verleggen van grenzen. Samen hebben we bij Atos jaren geleden, toen het net in opkomst was, de internationale social media aanpak opgezet in de vorm van de Global Content Factory . Niet gemakkelijk in een corporate omgeving waar destijds voor elke externe uiting 10 handtekeningen nodig waren. Regelmatig gaf ik in onze gesprekken aan wat ik voor ogen had. Steevast kwam jij dan met jouw reactie “ik begrijp helemaal wat je bedoeld Marianne en dat is zo niet mogelijk. Maar….. ik heb wel een idee hoe we het op een andere manier wel kunnen bereiken. Laat me even wat mensen bellen, ik ga het uitzoeken. Dankzij jou is het vakgebied social media nu uitgegroeid tot een belangrijk expertise gebied en niet meer weg te denken bij Atos.
Na een aantal jaren begon het te kriebelen en wilde je graag weer een nieuwe uitdaging in een heel ander gebied. Duurzaamheid en maatschappelijk verantwoord ondernemen hadden altijd al jouw belangstelling. De stap naar duurzaamheid manager voor de regio Noord Europa was groot maar wel eentje die je aandurfde. Dit was je ten voeten uit, je ging ervoor en wel voor 200%. Binnen no-time had je je de ingewikkelde materie rondom carbon footprint metingen eigen gemaakt en werd je al snel gezien als de expert. Ik had bewondering voor jouw gedrevenheid en passie, en het gemak waarmee jij complexe materie eenvoudig en inspirerend wist over te brengen. Je voelde je helemaal op je plek in deze rol.
En dan net op het moment waarop je je volgende grote stap zou maken om op strategisch gebied nog meer impact te kunnen maken, kwam er abrupt een einde aan jouw reis.
Muriel, we waren en zijn enorm trots op jou. Jij hebt echt het verschil gemaakt en laat een onvergetelijke indruk achter. Hoe nu verder zonder jou, dat weet ik nog niet. En dan hoor ik daar weer je stem met een andere geliefde uitspraak “kom op, niet lullen maar poetsen”.
Lieve Muriel, je bent en blijft voor altijd in ons hart.
Until we meet again.
Marianne
