yo moossie, hier is ze weer, sjaan verveel is de naam. wat ik nou weer heb meegemaakt!! ik zat in ons huissie, ging ik shoppen, kom terug, staat claudy te lullen met de buurvrouw van ons, ene frieda, een amsterdamse pur sang. ik hoor claudy zeggen dat ik ook uit adam kom, ga ik me netjes voorstellen, je weet ik ben goed opgevoed, vraagt ze ""waar ben je geboren in amsterdam? ik trots""in de rapenburgenstraat""o wat leuk, ik ook, hoe is je achternaam dan? ''kruis""van max en joop en martha?????ja dat was dus onze buurmeissie van de rapenburgerstraat frieda vonhof, en later heette ze (door hertrouwen van mamsie) van der kolk of zoiets, ben dat effe vergeten. ze kende jou en joppes en ze wist dat er een dove ons altijd binnen moest roepen, dat was onze anne dus. en ze vertelde ook een verhaal, ze had een klein wit hondje en dat greep altijd naar een meisje der achterwerk, ene martha, die ook naast de slemmers woonde, en die met iedereen altijd bonje maakte. was onze zus natuurlijk. wat is de wereld toch klein. ze is 54 dus misschien dat jet haar beter kent. ik kan het helaas aan jet alleen vragen van die tijd, want de rest is er al niet meer. ze heeft nog een foto uit die tijd, en daar staat ze met een meissie op, en die zou ze meenemen de volgende keer, voor hetzelfde geld is het een van onze sussies. hoezo de wereld is klein!! lleuk man. ze kende tante leen ook nog, de verhalen over luilak, de appels die we pikten bij het groenteboertje. we hebben bijna twee uur staan te kakelen. ik had een paar stalpoten,. en claudy maar aan de klus. we zijn weer thuis, het heeft ons goed gedaan er even uit, we hebben hard gewerkt, maar dat zal je wel weten,. want tig keren als ik in een dip zat, hoorde ik vaag jouw stem en zag jou gezicht voor me, en je lulde mij er weer uit. ik voelde zo sterk jouw aanwezigheid. en dat deed mij goed. en de tranen die ik plengde hebben geen lekkage op de vloer gemaakt,kon ik gewoon opdweilen, geen houtrot.oke lieffie,ei lof joe,en we denken aan je
