Wat een heerlijke vakantie hadden we in de Dordogne. Met drie gezinnen van alles samen gedaan: heerlijk gewandeld, gezellig gekookt, fanatiek gekaart, gekanood, mooie gesprekken gevoerd.
Lieve Monique, we zullen je missen!
Ellen, Daphne en Esmee.

Lieve Monique,
We woonden allebei in de Appelaar. Jullie twee deuren verder.
Na onze verhuizingen bleven we in contact.
Onze kinderen gingen naar de Vrije School. Voor mij was je een creatieve stimulator.
Je hielp me met de opdrachten voor mijn opleiding en stimuleerde dat ik een eigen praktijk zou beginnen. "We doen het met wat je hebt", zei je, "en wij komen volgende week bij je op cursus". Je volgde verschillende cursussen en kwam weer met een nieuw plan: het beschilderen van de container van de Montessori school. We hebben een half jaar nauw samengewerkt. Ik bewonderde je professionaliteit en je energie. Je poetste de container en was er bij toen de kinderen de container beschilderden. Wat waren we trots op het prachtige resultaat!
Je werkte altijd geconcentreerd aan je tekeningen met allerlei materialen en zelfs met je handen. Je creatieve geest kwam steeds weer met nieuwe ideeën en beeldende vormgeving.
Vier dagen voor je overlijden had je me uitgenodigd om een werkstukje mee te nemen van een van de projecten op de Montessori-school. Dat was jouw manier van afscheid nemen. We hebben de tijd genomen om onze vele herinneringen op te halen.
Dank je wel, Monique, voor alles wat ik van je mocht leren en voor onze 'klik'.
Heel veel sterkte Pieter, Amber en Iris.

Echt lang geleden waren we achterburen in Berkel-Enschot.
Samen spelen, tenten bouwen in de tuin en met z'n allen hebben we heel wat dagtripjes gemaakt.
Wat was dat gezellig en wat hebben wij daarvan genoten!
Wat oneerlijk nu..... en ongelooflijk.
Heel veel sterkte voor iedereen met dit grote verlies.
Rust zacht Monique.

Lieve Monique,
Vroeger gingen we vaak logeren, ik met Conny en jij met Lia. Op deze foto ( mei 1974) was jij bij ons thuis in Middelbeers aan het logeren. Deze logeerpartijen waren altijd heel gezellig!
Monique, heel graag hadden we jou nog langer in ons midden gehad, Rust zacht.
Heel veel sterkte met dit grote verlies.

Een mooie foto van heel lang geleden (mei 1974). Monique kwam vroeger bij ons thuis vaak logeren en dat was altijd erg gezellig. Samen op de foto met ons Elly, ons Ad en ons Lia en met Monique in het midden.
Heel veel sterkte voor iedereen.

Lieve Monique

Toen we klein waren gingen we op zondag vaak naar opa en oma in Middelbeers. Daar speelden we dan met alle neefjes en nichtjes samen, en heel vaak waren we buiten tussen de boompjes of in de kippenkooien te vinden; er was ruimte genoeg voor allerlei spelletjes, vooral verstoppertje was favoriet.
Je krijgt zo als neven en nichten een band. Het is dan ook leuk om elkaar op familiefeesten tegen te komen. Dat je het naar je zin hebt op de 80e verjaardag van oma (februari 1982) is ook duidelijk te zien op de foto.
Jullie kwamen vroeger ook vaak bij ons op visite. Ik vond een hele leuke foto van jou en je broer Frank en je zus Conny in de bolderkar bij ons op de boerderij in Esbeek (mei 1969).
Het leven kan zo mooi zijn, ik had jou nog veel langer gegund.
Dankjewel Monique voor de fijne en waardevolle momenten, die zullen we nooit vergeten. Rust nu maar lekker uit, je hebt genoeg gestreden.
Heel veel sterkte voor iedereen die jou in zijn hart heeft gesloten.

Petra Lambregts

Een maand geleden vierde ik mijn 50 e verjaardag.
Het is lang onzeker geweest of jij daar wel bij zou zijn.
Maar je was er!
Met die enorme wilskracht van je.
En dat was geweldig, maar ook moeilijk.
Want ik vierde het leven en jij moest daar afscheid van nemen.
Toch heb je ervan genoten, op jouw eigen manier.
Je maakte voor mij een fotoblad met herinneringen
En breide sokken
Mijn oudste vriendin is er niet meer
Wat is dat ontzettend jammer en wat zal ik je missen
Maar wat ben ik blij met alle fijne herinneringen
Tot de laatste week toe
En met jou in mijn hart
Zal ik proberen
Het leven te blijven vieren.