Hallo Marcel, Via twitter leefde ik de afgelopen weken mee, maar nooit vond ik de goede woorden om iets te zeggen. De dood is zo kwetsbaar, zeker die van anderen die je helemaal niet kent. Alleen van berichten en foto's op twitter. En nu is je liefste dood en ga jij het loodzware rouwproces in. Nog steeds weet ik geen woorden van troost te vinden, die zijn er ook niet want met het verlies van je lief sterft er ook een stukje in jou. Je krijgt veel blijken van medeleven met allemaal mooie woorden en dat is fijn en dat kan helpen, maar straks als het rouwrumoer is verstomd en iedereen weer verder is gegaan met zijn/haar leven, lig jij jankend in je bed met de intense pijn van het gemis en het verdriet om je liefste lief. De zorgen die je gaat hebben over je kinderen, hun verdriet te zien en ze niet kunnen troosten, want het komt nooit meer goed, dat is zo ontzettend zwaar. Ik wens je in die momenten veel veerkracht en hoop en wens je toe dat je naast die diepe momenten van intens verdriet ook lichtpuntjes zult hebben, die je er dag voor dag door heen slepen. En weet dat in zulke momenten er altijd mensen zullen zijn die ook zo'n proces doormaken en begrijpen hoe je je dan voelt.

Ik ken jullie gezin alleen van Twitter, en zelfs dat nog maar kort. En toch voel ik behoefte om een reactie achter te laten - zoveel impact maakt jullie gezin dus. En zo groot is Michelle dus ook - is, want haar grootsheid blijft.
Heel veel liefs,
Karen

Lieve Marcel Mayim en Machiel,

Wat een enorme golf met liefde laat jullie vrouw, vriendin, maatje, bestie, moeder en steun en toeverlaat achter. Ik wens jullie heel veel sterkte met dit enorme verlies en hoop dat jullie haar liefde als steun om jullie heen voelen. Veel liefz, Patriez X