Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Michael Francis Copplestone

01-02-198512-12-2016

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • See you when I get there
        reactie 215   |   niet OK

        Ik ga je warmte missen! Je bent een bijzonder mens en raakte me altijd weer met je verschijning.

        David - Alkmaar
        17 december 2016

        Deel deze pagina:

      • lieve kleine koppelsteen
        reactie 214   |   niet OK
        Lieve kleine koppelsteen,

        Wat was je een bijzonder Kereltje. Op het Coornhert leerde ik je kennen als mager ventje in een te grote bruine leren jas. Je had blond gordijntjes haar en een oneindige bravoure. Elke dag kwam jij via de Leidse vaart, vechtend tegen de wind, richting school. De theorie was niet aan jou besteed, in de praktijk was echter niemand aan jou gewaagd. Wat was je rap van de tong. Een discussie met onze Mike eindigde standaard met het staart tussen de benen afdruipen van zijn gesprekspartner.

        Een gave en kunde die je ten volste hebt benut in de detailhandel. Mike gaf nieuw elan aan het verkopen van sportartikelen. Labiele huisvrouwen kwamen voor een sportbeha en verlieten vol zelfvertrouwen het pand met 3 paar tennisschoenen en een snowboard. Onzekere pubermeisjes veranderde jij in een handomdraai, van window shoppers tot serieuze big spenders. Wanneer ik dit in de vele dode momenten die mijn leven toen kende aanschouwde , liet jij mij vol bewondering achter. Mijn vriend Mike, de sportschoenen therapeut.

        Prachtige vakanties hebben we gehad. Misselijk door onze maagdelijke longen van de Marlboro lights, op de boot richting Terschelling. Ruziën in Mallorca met kamer 30six, want zij waren niks. Verliefd geworden in Turkije op scarface, waar jij op je teenslippers kilometers voor hebt afgelegd om je hongerige puber hormonen te kunnen stillen. De heerlijke weken die we gehad hebben in Campos Mijas. Waar wij onder het genot van jouw excellent bereide cocktails, uitgekauwde jeugdherinneringen ophaalde.

        Ons WK weekend in Neurenberg is bij mij in het geheugen vast geklonken. Daar waar wij met 10000 uitzinnige Nederlanders zongen dat er bij Erica Terpstra een piemel in moest en zij instemmend knikte. Ik die de hele dag angstvallig met mijn handen in de zakken liep, nadat ik door door een typefout bij het pinnen 1000 euro had opgenomen. De wedstrijd die ons gedrogeerd van het bier volledig is ontgaan. Men vertelde ons na het laatste fluitsignaal dat wij met 1-0 tegen de Portugezen ten onder waren gegaan. Een 8-0 overwinning tegen Kameroen hadden wij echter ook als waarheid aangenomen. Een treffendere afsluiting dan het slapen in de berm nadat onze vriend Beunder onze volledige slaapplaats (lees achterbank auto) in beslag had genomen, was niet te bedenken.

        Ook deelden we een grote liefde voor Henk van de Tillaert . Als ik jou ergens tegenkwam, riep jij op de Tillaert manier dat je van mij hield. Ik zei dan dat ik eigenlijk recht had op jouw Julie Jeanette, omdat ik haar het eerst had gezien. Jij zei dan dat ik toen een jaar later op de kermis van Boekel, Corrie was tegen gekomen. Onze Cor, “ook mooi”. Nee ik mocht niet klagen, dat mocht dan niet.

        Wat jou kenmerkte was jouw nieuwsgierigheid. Mike wilde altijd alles weten. Waar ik bij mijn andere vrienden relatie vragen af deed met het gaat prima en zij dit als meer dan toereikend beschouwde, konden er van jou nog 35 extra vragen worden verwacht.
        De term slaapkamergeheimen was wat jou betreft een meer dan loze kreet.
        Ook kon ik je altijd op de kast krijgen. Soms prikte ik door jouw valse sentiment heen als je kippenvel kreeg omdat de bussen op tijd reden. Ook kon ik je heerlijk plagen met het vrijwilligers werk wat je deed bij ouderen. Wat mij betreft een door jouw gecreëerde situatie voor een fantastische openingszin bij net iets te jonge meisjes van 21.

        Tot slot onze liefde voor Acda en de Munnik. Deze muziek was het achtergrondkoor van onze jeugdjaren. Wij luisterden en schreeuwden dit mee op verjaardagen. Bij het concert in Caprera stonden wij, tot aan onze navels in het water, mee te zingen. Nadat jij Thomas Acda tussen de bedrijven door toe schreeuwde dat jij het te gek vond, zei hij dat hij nog nooit was aangemoedigd door een jongen met de borstomvang van zijn onderarm. Dat jij door 800 man werd uitgelachen deerde jou geen seconde. Na jouw vertrekken zonder tijd te rekken, ben ik al de hele week met een brok in mijn keel het gehele Acda repertoire aan het afluisteren.
        Niet iedereen kan een held zijn Mike er moeten ook mensen gered en wat vind ik het godverdomme jammer dat jij die held niet gevonden hebt in jouw laatste fase.
        Now your a sun in somebody else his sky, Slaap zacht lieve Mike slaap zacht.

        xx bonkie

        Eelke - Haarlem
        16 december 2016

        Deel deze pagina:

      • Goodbye my friend
        reactie 213   |   niet OK

        Dit nummer, omdat als ik of jij of iemand anders hem opzette, dan zag ik altijd je gezicht iets veranderen. 'Mooi nummer he' gevolgd door de vraag 'Hel, denk je dat ik dat ooit zal vinden?' En heel soms daar weer achteraan 'soms voel ik me zo eenzaam, niemand begrijpt dat'. Lieve Michael, zoals Don McClean zei 'This world was never meant for one as beautiful as you...' Ik ga je vreselijk veel missen maar hoop gewoon ontzettend dat je je rust vindt en niet alleen de liefde krijgt maar ook de liefde ook echt voelt die je verdient.

        Helen - Alkmaar
        16 december 2016

        Deel deze pagina:

      • Dag Draakje
        reactie 212   |   niet OK
        Tien keer opnieuw typen, maar niets is goed genoeg. Het valt niet te rijmen dat hoe iedereen van jou genoot, zo ver af stond van hoe je van jezelf genoot. Je was betrokken, niet zelden hilarisch, spontaan en erg gevat. Kleine momenten maakte jij bijzonder. Had ik het je nog maar even kunnen zeggen zonder deze gedenkplaats.
        Als met het vuur één kaars heb je een lichtje geven aan honderden andere kaarsen, die nu schijnen door jou.

        Een toost op jou, Michael. Een hele grote.

        Lisanne - Amsterdam
        16 december 2016

        Deel deze pagina:

      • reactie 210
        Bauke

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Bauke - Alkmaar

        16 december 2016

      • Rust zacht lief
        reactie 211   |   niet OK

        Lieve Michael,

        Het voelt allemaal zo onwerkelijk wanneer ik deze woorden op papier zet. Je was altijd zo warm, open, geïnteresseerd en sociaal. Wanneer ik het bericht op mijn tijdlijn zag verschijnen stond mijn wereld een moment stil. Waarom? Hoe? Echt? Wat? Niet te geloven dat je niet meer fysiek hier bent, ergens bent of zult zijn. De Kade zonder jou, hoe moet dat nou? De eerste keer dat ik daar kwam voelde als een soort thuiskomen. Een oase van rust, warmte en een vredig samenzijn ongeacht wie er ook zat, iedereen was samen. Ook kende je bijna iedereen bij naam, het is een kunst mensen gewaardeerd en gezien te laten voelen maar dat deed jij. Bij ieder drankje was het ‘geniet ervan’ en bij het groeten iets in de trant van ‘hee lief, hoe gaat het?’. Dat je deze woorden nooit meer tegen mij of iemand anders zult uitspreken is ongelofelijk. Afgelopen dagen gaan langs me heen in een waas en storm van emoties. Misselijkheid, niet te stoppen huilbuien en gedachten van onbegrip. Terwijl ik dit schrijf rollen de tranen over mijn wangen en hoor ik Dotan het nummer Home zingen. Wat drinken bij de Kade voelde als thuiskomen, een warm nest waar je kon zijn wat je wilde en geaccepteerd werd zoals je was. Vele mensen heb je met elkaar verbonden en ik denk niet dat ik de enige persoon ben die jou in haar hart heeft gesloten en waarbij je een diepe indruk bij hebt achter gelaten. Het was mij een zeer genoegen de afgelopen jaren van jou te mogen genieten en een glimp heb mogen opvangen van wat voor een warm en uniek persoon je was.

        Hear the voices surround us, hear them screaming out We’ll be crying for mercy, we’ll be crying out loud Burn the bridges in our town till the point where we drown As it all comes down again

        Hopelijk ben jij nu ook ‘thuis’ gekomen waar je kunt genieten van een veilig nest, rust en warmte net zoals velen dankzij jou op de Kade hebben mogen ervaren. Rust zacht lief, je word gemist!X


        Lisa - Oudorp
        16 december 2016

        Deel deze pagina:

      • Dag lief....
        reactie 209   |   niet OK
        Lieve, lieve Michael...heel onwerkelijk blijft dit. Nooit meer een biertje op de Kade met jouw 'no worries', 'geniet' of het 'aansmeren' van de (heerlijke) cheesecake. Je hebt ervoor gezorgd dat de Kade voelde als een tweede thuis. Als ik er zat, wilde ik ook eigenlijk niet meer naar huis....
        Op de laatste dag dit seizoen namen we afscheid en ik vroeg: 'volgend jaar weer?' 'Zeker weten!' was je antwoord. Het doet pijn te beseffen dat dit niet gaat gebeuren en nog meer pijn dat je deze keuze hebt moeten maken.
        Veel mooie herinneringen zijn er maar wat ga ik, en velen met mij, je vreselijk missen.
        Dag lief...

        Marcia - Alkmaar
        16 december 2016

        Deel deze pagina:

      • Gedicht
        reactie 208   |   niet OK
        Those we love don't go away
        They walk beside us, every day
        Unseen, unheard, but allway's near
        Still loved, still missed and very dear ..

        Hij die zo bestaat als jij, kan nooit vergaan.
        Rust zach mooi mens ... tot ooit !!

        Jacqueline - Alkmaar
        16 december 2016

        Deel deze pagina:

      • Gedicht
        reactie 207   |   niet OK
        Zo zonnestralend,
        frank en vrij.
        Hoe is het met jou?
        en niet met mij.

        Belangrijkst punt,
        als ik je zag.
        Niet jouw verhaal,
        nee eerst mijn lach.

        Je vroeg je af,
        hoe gaat het nou?
        ach, niet met mij,
        maar wel met jou.

        Een leven geven,
        dat deed jij.
        Niet voor jezelf,
        maar wel voor mij.

        En wie ik ben,
        vandaag de dag.
        Slechts iedereen,
        die jij ooit zag.

        x




        Lievelieve Michael,

        Je was een bijzonder mens, met een uitzonderlijke warmte naar iedereen om je heen. Dat ik je dit leven nooit meer zal tegenkomen maakt mij ontzettend verdrietig. Hoe moeilijk je het had heb ik nooit geweten, daar was je te blij en positief voor.

        Ik ga je missen maatje. x

        Robert - Amsterdam
        16 december 2016

        Deel deze pagina:

      • Lach
        reactie 206   |   niet OK
        Ik zal die mooie lach van jou nooit vergeten! Jeetje wat ging er allemaal in je hoofd om. Dat zullen we nooit weten. Altijd zo enthousiast en geïnteresseerd. Rust zacht mooie kerel. Liefs

        Yvette - Haarlem
        16 december 2016

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.