"En de zon verlicht de lege plek, die jij achterlaat…"
Het plotselinge verlies van je partner, papa, steun-en-toeverlaat, grote held etc. is niet te bevatten. De oneerlijkheid van het leven dat gewoon doorgaat, terwijl het voor jou tegelijk plotseling stil staat, is keihard. We wensen jullie enorm veel sterkte toe met de verwerking van dit verlies.
De maandag na zijn overlijden zou ik, Rogier, met Michael gesproken hebben over het eventueel weer kunnen oppakken van onze samenwerking, die inmiddels alweer te lang op zijn gat lag door omstandigheden. Dit terwijl we eigenlijk al jarenlang meer dan collega's waren en lief en leed met elkaar hebben gedeeld, zeker toen we samen (met onze gezinnen) het avontuur van het werken (en wonen) in Amsterdam aangingen.
Zijn laatste bericht aan mij via Whatsapp (helaas alweer 3 jaar geleden, na zijn afstuderen destijds) was:
“Soms vind ik het nog steeds wel een beetje jammer dat wat we ooit eens gezamenlijk zijn begonnen, we niet gezamenlijk hebben kunnen volbrengen. Kan nog steeds natuurlijk 😄”
Dit laatste is ons helaas niet meer gegund… Ik denk dat het misschien een klein beetje kan helpen als ik hier probeer uit te leggen wat Michael voor mij heeft betekend en hoe ik zijn invloed nog steeds dagelijks voel:
Ik heb vooral van hem geleerd dat het altijd de moeite loont om een stapje terug te doen en het grotere geheel te overzien en zo het daadwerkelijke probleem op te lossen.
“Het ligt nooit aan de gebruiker, maar altijd aan het systeem”, is een quote die Michael in mijn hoofd heeft geprent en die je in het dagelijks leven overal op kunt toepassen.
Ja, er is nog genoeg te verbeteren in de wereld en door Michael heb ik ook geleerd om die kansen te zien en waar mogelijk te grijpen.
Ik heb nooit kunnen begrijpen waar Michael de tijd en energie vandaan haalde om meerdere banen tegelijk te doen en ook nog als hobby te hebben om alles te willen begrijpen en uitproberen en er dan ook nog te zijn voor anderen. Ik denk hier vaak aan in mijn eigen dagelijkse zoektocht naar inspiratie en motivatie.
Ik denk dat mijn tijd samen met iemand als Michael enorm heeft bijgedragen aan mijn eigen groei en bewustwording en dat wat ik van en samen met hem heb kunnen leren van onschatbare waarde is geweest.
Als ik terugdenk aan mijn samenwerking met Michael dan komt vooral het volgende bij mij op:
Er was een periode toen we in Amsterdam werkten, waarin we allebei voelden dat we onze creativiteit optimaal konden en mochten inzetten. Iedere dag wandelden we naar het winkelcentrum (Groot Gelderlandplein) voor een broodje als lunch. Vaak liepen we echter bewust een extra grote ronde omdat er anders niet genoeg tijd was om door te filosoferen over de grootse ideeën in onze hoofden. Aangezien we allebei geen grenzen kenden en dit zo dicht bij een ‘shared consciousness' kwam als maar mogelijk was, hebben we in deze periode zowat dagelijks ‘de wereld verbeterd’ door deze haarfijn in onze hoofden uit te modelleren en te verzinnen hoe we dit een computer zouden kunnen wijsmaken. Ik denk dat we allebei, ook al hebben we nooit de kans gekregen dit volledig in de praktijk te brengen, al mateloze voldoening haalden uit het feit dat die 'betere wereld’ al in onze eigen hoofden geschapen was.
De rest van de tijd hebben we beiden vooral besteed aan dit nog ‘even’ uitleggen aan de rest van de mensen…
Ik denk te kunnen stellen dat alle stappen die we hierin hebben kunnen maken de moeite waard waren en probeer de troost te halen uit de uitspraak: “Het gaat niet om de eindbestemming, maar om wat je daarin onderweg allemaal gedaan en beleefd hebt.”
Dit geeft mij een klein beetje houvast voor de toekomst, wellicht iemand anders ook.
Heel veel sterkte met het verwerken van dit grote verlies. Ook ik zal hem enorm missen…
Liefs,
Rogier
(Louisa, Tycho en Pim)
