Lieve Metta,
ik ken je over een tijdspanne van ongeveer 25 jaar.
Eerst toen ik leerling was op het SO. Ik vond je een lieve stralende juf! Een leuke verschijning.
Later in 2011, toen ik even werkte op SO. Je begeleidde mij en dat vond ik ontzettend fijn. Ik voelde mij erg op mijn gemak bij jou.
In 2019 kwam je bij ons op het VSO werken. Ik was heel blij met jou als mijn directe collega, en dat zei ik ook tegen je. Maar na een tijdje zag ik wel dat je veranderd was. Ik nam aan dat je niet op je plek zat op het VSO. Ook al zou ik het erg jammer hebben gevonden als je weg ging, ik hoopte dat je snel een andere baan zou vinden. Zodat je weer zou schitteren en stralen als de Metta die je was.
Metta, ik vind het zo jammer dat ik je niet meer zal zien.

Veel sterkte aan de familie en nabestaanden.