Lieve Metta,
Ongeloof komt om het hoekje kijken toen ik hoorde dat je was overleden. Ik hoop dat je nu de rust hebt gevonden die je zocht.
Groetjes, Sofie
- oud-leerling Guyotschool voor S.O., Haren

Lieve Does en Nijs en Anneke,

Met ongeloof en boosheid op de hulpverlening hoorde ik van de dood van jullie moeder en Metta. Te weinig woorden heb ik om jullie mijn medeleven te geven.
Ik heb dierbare en hartelijke herinneringen aan Metta.
Ze zat vol attente en warme gebaren. Zo verscheen ze onverwachts als surprise op de verjaardag van Thomas in 1998 met Does in Rijswijk. Altijd een glimlach en grap paraat, maar ook interesse in de ander. Grote vriendin van mijn zus Yolanda en ze was veel in onze familie. Bleef super attent, ookal woonde ze in Groningen. Altijd een kadootje en kaart voor Thomas of Emily op hun verjaardagen. Sportief en altijd in voor iets te ondernemen. Door de afstand zagen we elkaar wat minder de laatste jaren, maar ik sprak je op je verjaardag en hoorde de wanhoop in je stem.
Lieve familie en vrienden: heel veel sterkte met dit groot verlies. Metta; je word WEL gemist!
Hartelijke groet Ingrid

Lieve Metta,
Ik hoop dat je rust gevonden hebt. Het laatste jaar was je een buurvrouw, altijd fijn voor een praatje met de hond. Zomaar op een zomeravond, of laatst nog op een ochtend in je fietspak. Flarden vertelde je van je struggle. Het raakte me te zien hoe het leven voor je was.
Rust zacht lieve Metta

Lieve Metta,

Ik kan de woorden niet vinden om te zeggen hoe erg ik dit vind...
Ik zal je nooit vergeten!

Kus,
Annemieke

Lieve Metta,
Je blijft altijd in mijn herinnering.
Hou van jou.

Lieve Metta, ik hoop dat je de rust hebt gevonden die je zocht. Liefs leoni

'Denk je dat wij ooit afgelopen zijn, eekhoorn?' vroeg de mier op een keer. De eekhoorn keek hem verbaasd aan. 'Nou , zoals een feest afgelopen is', zei de mier. 'Of een reis.' De eekhoorn kon zich dat niet voorstellen. Maar de mier keek uit het raam naar de verte tussen de bomen en zei: 'Ik weet het niet, ik weet het niet..........' Er verschenen rimpels in zijn voorhoofd. 'Maar hoe zouden we dan moeten aflopen?' vroeg de eekhoorn. Dat wist de mier niet. 'Als een feest is afgelopen gaat iedereen naar huis', zei de eekhoorn. 'En als de reis is afgelopen wrijf je in je handen en kijk je of er nog een potje honing in je kast staat. Maar als wij zijn afgelopen dan..........' De mier zweeg. Hij maakte een raar geluid met zijn voelsprieten. 'Wat is dat voor een geluid?'vroeg de eekhoorn. 'Knakken,'zei de mier. Daarna bleef het lange tijd stil. De mier stond op en begon, met zijn handen op de rug, door de kamer heen en weer te lopen. 'Denk je erover na?'vroeg de eekhoorn. 'Ja,'zei de mier. 'Weet je het al?' 'Nee.' De mier ging tenslotte weer zitten. 'Ik weet het niet,'zei hij. 'Ik weet vrijwel alles, dat weet je eekhoorn.....' De eekhoorn knikte. 'Wat ik niet weet,'ging de mier verder 'mag geen naam hebben. Maar of wij ooit aflopen........'Hij schudde zijn hoofd. De eekhoorn schonk nog een kopje thee in. De mier nam onzeker een slokje.
(uit "Maar niet uit het hart" - Dierenverhalen over afscheid van Toon Tellegen )


- Elke traan van missen
Spreekt de taal van liefde die gebleven is -

Heel veel sterkte gewenst met het verlies van jullie moeder, dochter, zus, tante, vriendin..............

Marian