Lieve Metta, Does, Nijs en Peter,

Vijfenhalf jaar geleden begonnen we samen bij de AB Kentalis. Ik kende je al veel langer als collega van het SO Guyot als een sterke persoonlijkheid die zich zeer goed kon presenteren en duidelijk aanwezig was: wat een uitstraling! Bij de AB herkende ik niet meer de oude Metta: onzekerheid, twijfel, ongelukkig, nooit meer overtuigd van je eigen kunnen.
Blijkbaar was dit je ongewilde levenspad, dat uiteindelijk leidde tot iets onverenigsbaars ... hoop dat je rust hebt gevonden. Dank voor je collegialiteit en openheid.

Remko Aaten

Lieve Metra,
Ik leerde je jaren geleden kennen via Bartje en kwam je weer tegen bij de rugbyclub in het clubhuis waar jullie jongens een wedstrijd hadden. Samen hebben we broodjes met worst en soep gemaakt voor de teams. Het was weer ouderwets gezellig. Daarna zag ik je weer vaker als ik naar het Noorden kwam. Bij Bartje thuis, koningsdag. Altijd fijn je te zien.
Lieverd je wordt gemist....ook al dacht je vaak van niet.....

Lieve Metta.
Wat heb ik je een mooie bijzondere vrouw gevonden. Ik moest vaak erg om je lachen maar achter die humor zat ook veel verdriet, helaas.
Dag mooi mens.
Christa Groningen

Lieve Metta,
want dat was je. Je gaf iedereen een welkom gevoel. Ik herinner me je als een vrolijke, spontane vrouw met hart voor haar werk.
Nu dit nieuws... kippenvel...
Rust zacht lieve Metta

Liefs Linda