Ondanks dat je nu weg bent, voel ik dat je nog steeds bij ons bent. We noemde elkaar altijd broer, omdat we toch wel een familie band hadden. Onze mooie herinneringen in Malawi maar ook op school. Die lach die je gaf als je even naar me keek. Maar de tranen die er nu zijn. Tranen die ik laat omdat ik er niet kon zijn voor je, terwijl je er altijd voor ons was. Moeilijke tijden waarbij je iemand nodig hebt. Maar je deed deze keuze alleen zonder een arm om je heen. Iemand die je kon steunen in deze tijd, maar voor jou was dat niet nodig. Je wilde dit. Het is goed dat we weten dat je op een betere plek bent maar de pijn die we voelen dat je niet meer bij ons bent. De lol die we moeten beleven zonder jou. Die feestjes zonder jou. Je bent er dan niet echt bij. Maar in gedacht en in het hart zal je altijd blijven bestaan. Want zonder jou zouden wij geen traan laten maar lachen, zonder jou zouden we niet lachen, maar huilen. We missen je, we gaan missen hoe je jezelf meer ontwikkeld, hoe je lach elke dag mooier wordt, hoe je elke dag sterker word. Maar zover je nu bent, is het goed. Je bent bijzonder...
Lieve Merel, mijn broeder, voorbeeld, zonnestraal... Wat gaan we je missen.

Isis

Je fietste samen met Sanne Fleur en onze Merel naar het Jan Arentsz in Alkmaar. Afgelopen vrijdag fietsten de meiden , na alle verontrustende berichten, toch naar jullie huis om te kijken of je toch niet gewoon ziek was. Al gauw bleek dat het bericht waar was en dat je ervoor gekozen had om deze wereld te verlaten..wat een schok en verdriet.
Merel praat veel over jou thuis en ook wat ze met jullie 'filmgroepje' heeft gedaan op school. Mooie herinneringen op papier zetten en kaarsjes aansteken.
Samen fietsen is niet meer hetzelfde...

Lieve familie ik wens jullie kracht in het verwerken van dit vreselijke nieuws..kracht om door te gaan . Maar vooral wens ik jullie liefde voor nu en in de toekomst. Heel veel sterkte. Luuk, Fleur en Carolien

Woorden schieten te kort voor dit vreselijke verlies
Wij wensen jullie heel veel kracht voor de komende periode

Nanco, Anouk, Noah & Luka Eelman

Lieve vriendin,
je was een gekke, vrolijke, leuke, lieve meid. Ik heb met jou op stal ontzettend veel leuke dingen meegemaakt, met de andere meiden. Onze kindertijd samen was dan ook heel bijzonder. Ik bedoel, wie kan nou zeggen dat hij/zij gebungeejumpt heeft in de mesthoop haha, of al met een beetje mooi weer het kanaal in sprong, dat diegene heeft gezwommen met paarden, ontelbare keren vreetwerk heeft gehaald bij de Deka, zich verstopte op de oude hooizolder met verstoppertje (in het licht, over het hele erf of in het donker, in de "grote" stal), bij het douchen stroresten vond in het ondergoed, uren de paarden kon poetsen, zich ontzettend vies in de modder maken, een brug met planken over een prutsloot bouwde, warme chocomel dronk op de hooizolder, in de winter onder winterdekens (van de paarden) lag en las in Penny's, of op Wattpad, speelde met een enorme yogabal in de rijbak of daar de gangen van het paard op handen en knieën na probeerde te doen. Vooral genieten en heel veel lachen! Dat en nog veel meer hebben wij samen als groep meegemaakt en jij was (bent) en een van die vriendinnen en daar ben ik trots op. Want jij maakte ons compleet!

Lieve Merel Mickey (die naam heb je te danken aan je lieve verzorgpony en kreeg je om je uit elkaar te houden met de andere Merel's) ik (wij) houden van je en dat zullen we altijd blijven doen! De herinneringen blijven voor altijd♡.

Heel veel liefs,
Ilse

Onze dochter Neal is een vriendinnetje van Nina. Het overlijden van Merel heeft voor haar de tijd stilgezet. En we snappen dat. Niets is meer wat het was, jamais. We kunnen er samen over praten wat gelijk het mooiste geschenk van nu is, tijd. Elk woord zal nooit verwoorden wat dit verlies betekent, jamais. Dat spijt mij enorm. Lief gezin van Nina, alle kracht en sterkte voor altijd. Pauline Jaspars.