Lieve Max, vanaf 1985 tot aan je pensioen in 2009 heb ik met je gewerkt bij UIP en UPI. Je was soms moeilijk, maar altijd goudeerlijk en oprecht. Ik zal je missen ! Sterkte voor Milly en de kids en aanhang. Je blijft een begrip !

Door mijn werk voor Het Parool leerde ik Max, medio jaren 90, kennen. Onze eerste ontmoeting was op het toenmalig kantoor van UPI, op de Willemseparkweg en ik weet dat ik dacht "een echte directeur" eentje die ontzag inboezemende maar ook heel benaderbaar en menselijk was. Ik heb vele mooie projecten met Max mogen opzetten, waarbij de Premièredag er toch wel uitsprong. Het samenwerken met Max was altijd op basis van gelijkwaardigheid, hij nam je serieus, stond je bij met raad en daad en vond niets gek. Ook niet toen ik hem vroeg of hij wellicht interesse had om de film "Het 14de Kippetje" uit te brengen. Lag misschien niet voor de hand maar Max vond dat de film een kans verdiende. Ook na de pensionering van Max kwamen we elkaar met enige regelmaat tegen. Dat waren altijd warme ontmoetingen met leuke, eerlijke gesprekken.
Max, ik ga je missen, kan nog niet bevatten dat je er niet meer bent. Wens Milly, Natasja, Samantha en alle dierbaren van Max heel veel sterkte met dit enorme verlies. liefs simone toppers

Ik ga Max missen.
We gingen nog weleens een kopje thee drinken in het centrum van Amsterdam. Altijd aangenaam en gezellig.
En zakelijk altijd een fijne, eerlijke en respectvolle samenwerking gehad.
Ik wens Milly en de familie veel sterkte met het grote verlies.