Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Leerde jou kennen in de lucht…lang geleden… onderweg naar avontuur… maar je zorgde toen ook belangeloos voor een Pure jumpsuit voor mij voor jou… kwam later weer terug in de sport, grapte over gepasseerde tijden. Jemig, jij was zo’n goed, slim aardig mens.. bedankt dat ik je mocht kennen. Jij bijzondere vent! BSBD Koos van Empel

Bedankt Mats, voor de leuke herinneringen! Bedankt voor alle keren dat je me aan het lachen hebt gemaakt!
Je zult zo gemist gaan worden. ❤️

Ik wens jouw nabestaanden heel veel sterkte!

Lieve Albertha, Lieuwe, Meine, Teije en Merel,

We kenden Mats van de reisavonturen. Tegelijk met Karen & Alex, Rijk-Jan en ik gingen Mats en Merel op pad. Tijdens de reis zijn onze wegen nooit gekruisd, maar online hadden we regelmatig contact. Toen we terug waren in Utrecht hebben we als stadsgenoten natuurlijk afgesproken en het klikte.
Wat hebben we mooie momenten meegemaakt met Mats. Reisverhalen gedeeld, herbeleefd en meegemaakt hoe wij allemaal een gezin en een leven opbouwden na die grote wereldreis. Hoe we onze kinderen dat reizen hebben kunnen meegeven en laten beleven: de schoonheid, rauwheid en magie van het reizen. Maar ook juist de ogenschijnlijk kleinere dingen en momenten ‘gewoon’ in Nederland, Utrecht en op de boerderij (eerst keet!) van Karen en Alex. Ooievaars kijken (nog steeds een thema in het leven van Rijk-Jan..), ravotten in de wei, sporten, oud & nieuw vieren met 4 babyfoons aan tafel. En de dag daarna met z'n allen inclusief kinderwagen met onze tweeling op het ijs staan. Dan een verschrikkelijke kraak horen als Mats na het aanzetten van de timer voor de foto voor iedereen plaatsnam met z'n knie op het ijs, zie foto: een combinatie van lachen voor de foto en de schrik van het gekraak van het ijs, beste groepsfoto ever (goedgekomen verder, ijs brak niet). Ook spelletjes spelen, dansen op hardrock met kleuters, onze trouwdatum verzinnen, waarom niet. De nieuwste gadgets en apps uitproberen. Mats was een relaxte, vriendelijke, humoristische en gemoedelijke man die met hart en ziel dingen kon doen, maar ook een schaduwkant had. Ik kan me zo goed voorstellen dat jij parachutespringen zo geweldig vond... Dat je daarin je dood hebt gevonden vind ik hard en misschien ook een beetje mooi. Maar dat laatste nog niet, eerst is er rouw en heel veel verdriet voor jouw nabestaanden. Onze wegen hebben zich een beetje gescheiden, we hadden geen contact meer, ik hoopte altijd dat je nog een keer trof langs een hockeyveld, wat misschien 1 keertje of zo gebeurde. Dat is jammer, maar misschien ben je dan toch degene die ons weer bij elkaar brengt. Ik wens Albertha, de jongens en Merel heel veel sterkte.
Wat hebben we mooie momenten beleefd en wat is het verdrietig dat Mats er niet meer is.

Koester de herinneringen en blijf uitkijken naar morgen, ook al zal dat niet zo makkelijk zijn.
We denken aan jullie, heel veel liefs van ons.
Ruth, Rijk-Jan, Kaya & Liz

Mats en ik kennen elkaar van de IVA. We komen beide uit het mooie Drenthe, hebben samen in het LIVA-bestuur gezeten en zoveel beleefd en meegemaakt. Gala's, circuitdagen, deadlines voor de LIVA post, vergaderingen en verantwoording afleggen in de Spykerzaal.
Ik was met vlagen een ongeleid projectiel en Mats altijd rustig, met zijn droge humor als mijn steun en toeverlaat. Mats won de Riemerprijs van ons jaar en dat is veelzeggend over wie hij toen al was.
Daarna vertrokken we samen met een grote groep naar Northwood University, waar we allebeide opgingen in het Amerikaanse studentenleven. We gingen elk ons eigen weg maar waren er ook voor elkaar. We hebben mijn ouders en broertje opgehaald van het vliegveld met Mats zijn Cadillac in ambulance uitvoering. Feestjes met BYOB, elkaar treffen in Florida met Springbreak en natuurlijk de diploma uitreiking. Wat waren we trots.
In de periode daarna werden we nog betere vrienden en het cadeau van Mats voor ons huwelijk, een mooie landkaart van het denkbeeldige land Ideeënstroom hangt al 20 jaar op mijn kantoor. De laatste jaren hadden we weinig contact maar voor mijn gevoel was je nog steeds een echte vriend. Zo eentje waar je, als het leven minder druk is, de draad zo weer me oppakt. Dierbaar voor het leven.
Richard en ik wensen Albertha, zijn jongens, Merel, zijn moeder en zijn familie en vrienden ontzettend veel sterkte met dit enorme verlies en gemis.
Hele lieve groeten Hedy en Richard