Martine, sinds je in Doesburg je geluk gevonden had, zagen we je weinig meer in je boshuisje in Soest. Ik miste je prettige gezelschap al sinds je vertrek en nu moeten we je helaas voorgoed missen. De herinnering blijft - aan een ranke, levendige schoonheid met een opgeruimd karakter en een krachtige wil. Die zich nooit de kaas van het brood liet eten en alles zelf grondig uitzocht en overwoog. Die veel hield van haar hondjes en van gezond voedsel. Het was altijd weer een plezier, je blij te kunnen maken met groenten en fruit uit mijn eigen tuin of van mijn gescharrel elders. Wat had ik je graag nog een paar jaar voorzien van courgettes, aardappels, bessensap en jam. Dat gaat voortaan niet meer. Maar gelukkig heeft je vader je huisje overgenomen. Hem zal ik nu lastig gaan vallen met mijn overschotten aan verse vitamines. En elke keer als ik dat doe, zullen mijn gedachten even afdwalen - naar die krachtige kleine zonnestraal van een Martine die voortleeft in de eeuwige fluistering van de wind.
Jetty en haar kattenkinders

Lieve Tinus, ik heb het heel leuk met je gehad en wou dat je nog bij ons was, kus Lizzie

Lieve Martine,
Helaas hebben we jou niet lang mogen kennen maar je was een hele fijne en vriendelijke meid die altijd in onze gedachten zal blijven.