Een week of vier geleden op een zonnige vrijdag reden we samen naar een klant ergens in de Achterhoek. Dan zit je toch al snel 1,5 uur in de auto, en ook weer terug. Ruim gelegenheid om eens over andere dingen te praten dan het werk. Daar was het nog niet eerder van gekomen, ook al werkten we wel af toe samen bij een klacht of een geschil met een klant. Dat ‘anders’ praten hebben we dan ook gedaan. We ontdekten dat we de nodige parallellen in onze privé situatie hebben: Martin op het KIM, mijn Gert-Jan op de KMA, in precies dezelfde periode. Beiden getrouwd met het vriendinnetje/de vriend van de middelbare school. Kinderen in dezelfde leeftijd, studerend, tijdje in Australië. Toekomstplannen, minder zakelijk bij Aegon, meer maatschappelijk willen, aandacht en tijd voor mensen op een andere manier. Ook het gezin. In zo’n gesprek geef je een inkijkje in jezelf aan de ander. Dat was bij Martin helemaal geen probleem om te doen en voelde fijn. Ook het gesprek met de klant, met wie we echt een verschil van mening hadden, verliep in een goede sfeer. Ik wist wel dat Martin haarscherp kan zijn, hard in zijn standpunt, maar wel oprecht met erkenning en ook begrip voor de andere mening. Dat voel je en dat heeft natuurlijk zijn weerslag op de relatie. Zakelijk en ook persoonlijk. Ik bedankte Martin aan het eind van de middag voor het fijn gesprek en hij mij. Juist die combinatie, zakelijk scherp en hard als het moet, maar altijd oprecht en begripvol naar de mens, dat is niet elke collega en manager gegeven. Om met Martin’s eigen woorden te spreken, in lijn zoals hij aan de klant terugschreef later: Martin is een indrukwekkende man met een gepassioneerde ziel. Het kan niet anders dan dat dit zijn sporen nalaat. Ik voel dat wel zo. Ik wil graag nog een tekst opschrijven van een lied: ‘Sirtaki to stay’. Het staat dit jaar op het repertoire van het koor waarop ik zit. Ik vind de tekst zelf heel troostrijk, ook qua melodie. Ik hoop dat het voor iedereen, die zijn of haar herinnering aan Martin deelt, dat gevoel kan geven. Op 19 november zing ik het op het jaarconcert, in een kerk ook nog. Dat zal deze keer anders voelen dan normaal.
Stay in the wind, touch me with your fingers.
Stay in the sun, warm me with your smile.
Stay in the rain, call me when you’re crying.
Stay in the mist, hide there for a while.
Stay in the day, see my sun arising.
Stay in the night, watch my world asleep.
Stay in my life, stop my time in motion.
Stay in the death, hide there in the deep.
Stay as you are, be away of dreaming.
Stay as you like, take away my breath.
Stay as a child, make me softly singing.
Stay as a friend, hide in loneliness.