Lieve Marja, Nooit zal ik vergeten dat wij samen maaltijden mochten gaan proeven die op het menu voor de Boshoek zouden komen te staan met de kerstdagen. Wij gingen naar de geestgronden en kwamen aan een tafel te zitten met dames uit een verzorgingstehuis. Vanaf de eerste hap werd er door hen pittig gediscussieerd over de gaarheid van de wortelen, het sausje van de bloemkool, de droogheid van de kip, enz. Dit alles werkte behoorlijk op onze lachspieren en wij deden af en toe een duit in het zakje door ons af te vragen of de erwtjes wel rond genoeg waren. Alles werd opgeschreven door 1 van de dames die de 90 al ver gepasseerd was. Het was voor Annie want die was ziek en kon niet mee. Bij de toetjes aangekomen was ook het blad vol en tot onze grote verbazing keerde zij het niet om maar ging verder op het tafelkleed. Mw. bleek voor 95% blind te zijn, heel erg voor mw. maar voor ons was dit de druppel , we hebben op de terugweg zo hard gelachen dat jij de auto aan de kant moest zetten omdat wij echt zaten te huilen van het lachen. In de jaren hierna kwamen wij elkaar regelmatig tegen en moesten dan even bij elkaar informeren hoe het met de worteltjes gesteld was. Lieve Marja wat zullen jij, jouw humor en jouw positiviteit, gemist worden. rust zacht. Karin de Wilde
