Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Marijn Schalij

06-02-197406-11-2017
      Het overweldigende medeleven helpt het gat dat Marijn achterlaat te verkleinen.(Druk op 'lees meer') Dank hiervoor.
      December 2017

      Dankzij uw gulle gift hebben wij ruim €3500 aan de hersenbank overgemaakt.

      ( Tijdens de borrel werd muziek gedraaid die te beluisteren is op Spotify,
      onder de naam: Marijn Schalij )

      Waar denk je aan als je aan Marijn denkt... Wil je deze herinneringen met ons delen.

      Hieronder kan je een stukje lezen uit de laatste brief van Marijn.

      Verwachtingen Marijn 6 november 2017
      Ik heb besloten, ik stop ermee. Na 43 jaar vechten, op mijn tenen lopen, na een opname in 2010. Na er weer een beetje uit klimmen en weer terugvallen, is mijn koek op.  Ik kan niet meer. De laatste weken ga ik trillend door het leven. De spanning is te groot. Sliep ik voorheen nog, nu zijn de nachten lang en zwart.  Ik kan alleen maar malen, piekeren en in vicieuze cirkels denken. Ik kom er niet uit.
      Ik ben ziek. Te ziek. Mijn hersenen krijgen het niet meer voor elkaar om daadwerkelijk anders te gaan denken. Alles is negatief....... Ik weet met mijn verstand prima dat ik oké ben, dat ik er mag zijn. Dat iedereen goeie kanten heeft en mindere. Ik weet dat er veel mensen van mij houden en dat ze mij niet kwijt willen. Mijn gevoel daarentegen ziet het totaal anders. Ik heb gefaald, keer op keer.  Het lukt me maar niet om het wat luchtiger te zien, erom te lachen en het van me af te laten glijden.
      Ik ben altijd maar jaloers op anderen. Ik vergelijk mezelf altijd maar met anderen. En kom daar altijd slecht uit. 
      Al die lieve vriendinnen die ik heb, de tijd zal alle wonden helen. Jullie hebben elkaar. Houdt elkaar goed vast en koester elkaar. 
      Menno gaf ook al aan dat de zorg om mij wel groot is en dat het erg veel van hem kost. Dat zal ook gelden voor mama en papa, Corinne en Ariane. Ik wil dat niet meer. Ik wil dat jullie die zorg om mij niet meer hoeven te hebben. Steek die energie in fijne dingen en voor nu in de zorg voor de meiden. 
      Ik voel me vreselijk schuldig naar mijn allerliefste meiden ...dit mag je je kinderen niet aan doen...maar ik kan niet meer.  Goed voor jezelf zorgen.....hoe doe je dat als je jezelf niet lief, aardig vindt. Ik heb het nooit oké met mezelf gehad.... Mensen die mij al heel lang kennen .....weten dat. Die eeuwige worsteling, strijd en zoektocht.

      Nu heb ik rust, rust in mijn hoofd en lijf. 

      Echt......het spijt mij.

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • reactie 188
        Annemiek

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Annemiek - Rockanje

        14 november 2017

      • reactie 187
        Annemarie

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Annemarie - Meteren

        14 november 2017

      • reactie 186
        Fleur

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Fleur - Rotterdam

        14 november 2017

      • Lieve Marijn
        reactie 185   |   niet OK
        Ik leerde je kennen als de moeder van Blijke een klasgenootje van Finn...
        Ik vond je altijd zo stoer en sterk in het leven staan .... althans daar leek het op...
        Ik zag je op verjaardagen van wederzijdse vriendinnen , op de boekenclub en via feestjes van ons kids.
        En dan was het gewoon even zo maar een praatje over koetjes en kalfjes ..
        Toen het in mijn leven even niet zo lekker liep , wandelde je zo mijn leven in en gaf me raad en goede adviezen , en dat vond ik heel bijzonder.
        Je sloeg soms de spijker op zn kop....
        Hierna is er een mooie vriendschap ontstaan.
        Kan ik wat voor je doen vroeg je dan .... inmiddels wist ik ook van jouw donkere gedachten en dan dacht ik bij mezelf ,meis alsof jij niet al genoeg op je bordje hebt ...

        Na mijn verhuizing bleven we appen en spraken we af dat je hier langs zou komen lieve Marijn .... Dat is er helaas nooit van gekomen
        Nooit meer zo maar even een berichtje : Hey ben je oke ?
        Een mooie tekst naar elkaar sturen of zomaar een gekke foto ..
        De laatste foto die je me stuurde was je verkleed als Piraat toen je op kamp ging met Mette ...

        Lieve Marijn , voor altijd in mijn gedachten
        Heel veel sterkte voor Menno,Blijke & Mette en alle andere dierbaren
        Anka - Rotterdam
        14 november 2017

        Deel deze pagina:

      • Glimlach
        reactie 184   |   niet OK
        Lieve Marijn,
        Gedachten en herinneringen zijn voor altijd. De herinneringen aan de leuke, gekke, lieve, sportieve en confronterende momenten aan en met jou zijn me dierbaar. Tegelijkertijd maakt het me verdrietig, zeker ook voor degenen die jou zo dierbaar zijn.
        Rust zacht.
        Liefs, Brendon
        Brendon - Hoofddorp
        14 november 2017

        Deel deze pagina:

      • dag marijn
        reactie 183   |   niet OK
        een gemeentelijk overlegje
        zorgde wat jaren terug
        voor een eerste kennismaking!
        spontaan, energiek, humoristisch
        waren de kernwoorden
        die bleven
        wat volgde was gezwaai
        een praatje
        hoe bizar weer te moeten ervaren
        dat de buitenkant
        lang niet altijd voor de binnenkant staat
        een oude indiaanse wijsheid komt boven:
        oordeel niet over de ander dan pas
        wanneer je zeven mijlen in diens mocassins gelopen hebt

        rust marijn, rust
        ad - oostvoorne
        14 november 2017

        Deel deze pagina:

      • Lieve stoere grote nicht
        reactie 182   |   niet OK
        Lieve Marijn,

        Ik mis je.
        Natuurlijk wist ik dat je het moeilijk had en dat je heel graag iets van mijn manier van leven wilde hebben. Het kunnen denken, ach wat kan mij het schelen. Wat had ik je daar graag iets van gegeven. Het doet pijn om te weten dat je niet kon voelen wat een geweldig mens je was en hoe blij iedereen was met jou om zich heen.

        Een herinnering opschrijven aan jou, waar moet ik beginnen. Mijn stoere grote nicht waar ik als klein meisje zo tegen op keek, die mij leerde paardrijden op de Hofwei. Die grote stoere nicht waar ik niet op de kamer mocht slapen omdat ik snurkte. Een paar jaar geleden vroeg je me om met jou in het huisje van de scouting te slapen met het partijtje van Blijke. Gelukkig ontdekte ik daar dat ik niet meer de enige was die snurkte, maar dat jij er tegenwoordig ook wat van kon! Mijn grote lieve nicht die zo leuk was met haar kinderen, niets was te gek. Je vertelde mij laatst nog hoe onzeker je was toen je Blijke kreeg. Dat je geen gebruiksaanwijzing krijgt bij een baby, dus dat je maar wat deed. In mijn ogen deed je dit zo goed.
        Mijn grote nicht die op mij paste toen ik 16 werd, wat was ik lastig, maar uiteindelijk hebben we het zo gezellig gehad.
        Mijn grote stoere nicht die mij toen ik Moja 1 dag had, kwam halen voor een strandrit. Ik vond het zo eng, maar durfde dit niet aan jou te vertellen. Tegelijkertijd voelde ik me zo stoer samen mij mijn nicht op het strand. Mijn grote lieve nicht die de laatste jaren naar Moja ging met de meiden, mijn nicht die eieren meenam in haar bh om ze thuis te kunnen uitbroeden. Mijn gekke grote nicht die overal een feest van maakte, maar van binnen zo ongelukkig was.

        Lieve Marijn, ik hoop dat je je rust hebt gevonden.
        Natalia - Wassenaar
        14 november 2017

        Deel deze pagina:

      • Herinneringen
        reactie 181   |   niet OK
        Lieve Marijn,
        We hebben je leren kennen als vriendin van vriendin Herma. Spontaan, geïnteresseerd en betrokken. De laatste keer dat we jou zagen was bij de Urban Trail Run in Rotterdam. Je kon niet meedoen door een blessure dus fietste je met ons mee met je vouwfietsje. En dat viel niet mee met al die bruggen, trappen, gebouwen en andere hindernissen. Niet wetende dat je al met zoveel hindernissen in je leven bezig was. Je was onze grootste aanmoediger en zo was je zo te lezen op deze site voor velen. Je hebt nu je rust gevonden en dat gun ik je met heel mijn hart. Ik hoop dat je familie en vrienden door kunnen leven met alle goeds wat je hun hebt kunnen schenken. Heel veel sterkte !
        Peter en Sjouk
        Sjoukje - Utrecht
        14 november 2017

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 180   |   niet OK
        Je kan leven en geen leven hebben.
        Pieter en Toos Everaarts
        Pieter en Toos - Boa Vista Quelfes, Portugal
        14 november 2017

        Deel deze pagina:

      • reactie 179
        Wim.

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Wim. - Oostvoorne

        13 november 2017

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.

      vorige
      volgende