Ineens was je daar, ik weet ook niet meer precies wanneer en hoe maar ik denk dat Edwin ons aan elkaar heeft gelinkt. En ook al heb je ver voor mijn tijd weleens met hem gezoend (het is je vergeven), ik ben hem daar eeuwig dankbaar voor. Want we hadden vanaf het begin gelijk een 'klik', en die is nooit meer weg gegaan. Er zijn ook periodes geweest dat we elkaar even minder zagen maar dat was ook goed, de band was sterk genoeg. We hebben vreselijk veel lol met elkaar gehad , slappe lach op het strand van Ameland omdat we spontaan een cabaret voorstelling hadden bedacht over de opstart van een "perfecte dag " met een dikke vette knipoog naar de Happinez. God, wat hadden goede ideeën, daar konden we wel een zaal mee vullen, of gelijk groots aanpakken en een theatertour boeken, ook leuk! Ik heb heel veel van jou geleerd, vooral op het gebied van gastvrijheid, openheid en het tonen van kwetsbaarheid. Ik ben er trots op dat ik je vriendin mocht zijn, je bent zo uniek in je kunnen en je zijn. Een ongelofelijk lief, leuk en vooral origineel mens, je hebt zovelen geraakt met je openheid, kijk daar ben ik dan weer jaloers op ;-) Ik weet van je donkere periodes, dat had je het zo zwaar maar je moest er weer doorheen. We hebben daar veel gesprekken over gevoerd en zodra het weer wat licht werd stelde ik vragen in de waarom, hoe en wat sfeer, om beter voorbereid te zijn bij de volgende keer. Je antwoorden waren eerlijk maar zeker niet altijd geruststellend. En elke keer zei je,' je kunt niet zoveel doen maar één ding vergeet me niet'.
Ik vergeet je niet Marijn, ......nooit!
