Zo te zien op de bijgevoegde foto’s was je maar weinig veranderd en ook in de toegevoegde verhalen op deze pagina hoor ik nog steeds de Thijs zoals ik je kende.
Vol ongeloof ontving ik gisteren een Appje waarin het vreselijke trieste nieuws te lezen was dat jij bent overleden. Wat is het leven toch zo nu en dan oneerlijk. Waarom
“halen “ ze niet eerst de klootzakken van deze aardbol. Sorry voor mijn taalgebruik, maar dat is toch zo?!!
Maar wat ben ik blij dat ik jou heb mogen leren kennen begin jaren negentig. Wat hebben we samen met diverse andere collega’s van Ziekenfonds Spaarneland / Zilveren Kruis Achmea veel gelachen in die tijd. Je werd in die tijd ook mijn sportmaatje.
Samen squashen en samen naar Softbal Spaarnwoude. Je hebt mij kennis laten maken met het broodje Bapao haha!! Je woonde net samen en ik kwam mee om jullie appartement te bekijken. Ik kreeg het broodje en ik dacht echt dat ik in de maling werd genomen. Moest ik echt die deegbal zo opeten? Eenmaal overgehaald om toch een hap te proberen was ik verkocht. Heerlijk. Sindsdien denk ik nog vaak aan jou als ik een broodje bapao eet.p ;-)
Lieve Thijs we hebben elkaar al jaren niet meer gezien maar je bent en blijft voor altijd in mijn gedachten. Vanavond brand ik een kaarsje voor je. 💋

Ik wens het gezin, familie en vrienden alle sterkte en kracht toe die zij nodig zullen hebben om met het grote verlies van Marian om te gaan.

een mooi mens heeft ons verlaten..
wat kon je genieten van het leven..
je hebt ons allemaal een beetje verwarmd..

Heel veel kracht voor Dennis, Dean, Ryan, Ed, Tony en familie.

René

Je bent er niet meer, wel in mijn hart en gedachten maar je bent er gewoon niet meer.
Ik moet dit voor mezelf blijven herhalen omdat het besef dat ik je nooit meer ga zien zo onwerkelijk voelt.
Het idee dat ik je nooit meer kan knuffelen of dat ik gezellig met je kan kletsen of lachen is bijna ondragelijk.
Wij hadden altijd weinig woorden nodig en voelde elkaar dikwijls feilloos aan.

Nooit meer tennissen of padellen, nooit meer gieren van het lachen als je weer eens zei "He schele" omdat ik mijn leesbril weer eens vergeten was.
Of al die keren dat Judith jou weer eens voor de gein in elkaar sloeg en jij het uitschaterde van het lachen.... zo heerlijk.

Skieen dit jaar met elkaar in Oostenrijk was het laatste kadootje en wat ben ik dankbaar voor het feit dat we dat met elkaar hebben mogen meemaken.
Maar Mar wat ben ik blij dat ik jou ooit heb ontmoet, en lieve vriendin met ontzettend veel pijn in mijn hart moet ik je laten gaan maar hoop ooit weer te horen "He rooie, ben je daar eindelijk".

Rust zacht Marrie, voor altijd in mijn gedachten.

En wij zullen er zijn voor jouw lieve mannen, ouders en schoonmoeder.

Lieve Mar,
Woorden tekort....
Onze uitjes naar binnen en buitenland, mooie gesprekken , keihard lachen...
Dag lief mooi mens
Ik ga je missen!

Liefs Cin

Het verlies van Marian moet voor jullie een drama zijn. Zelf zijn mijn herinneringen aan haar als een lieve goedlachse en sportieve vrouw. De goede herinneringen blijven bewaren is een opgave die niet altijd zo makkelijk is.
Wens jullie daarbij veel moed en kracht.

Hartelijke groet,
Ex voorzitter tv Kontakt
Rein Versteeg