Beste Marco,
Ik schrok van het bericht dat je er niet meer bent. Als leraar op de Haven- en vervoerschool gaf ik je les in de havenvakken. Je had altijd overal een antwoord op. Later kwam ik je een paar keer tegen op je werkplek bij Steinweg. Je bent een echte havenman. Hierbij wil ik je familie condoleren met dit grote verlies. Veel te vroeg.
Kees Benning

Tot zo he mattie. Dit waren jouw laatste woorden in de app die jij mij afgelopen zomer stuurde toen je samen met Lea een BBQ gaf. Ik kon deze woorden natuurlijk niet verduren omdat ik wist dat jij mij altijd graag zag. Daarna zijn we nog wel een keer wezen eten maar echt vaak zagen we elkaar niet. Als we elkaar dan na lange tijd zagen was het al snel weer vertrouwd. Wat hebben wij tijdens onze etentjes toch veel gelachen vaak met buikpijn als gevolg. Serieuze gesprekken voerden wij niet want dat was niet gezellig. Daarom wisten wij ook niet veel van elkaar. Vorige week had je nog Corona. Ik had geen idee. Maar dat maakte onze vriendschap niet minder belangrijk. Ik ben nu vooral verdrietig omdat jij alles voor elkaar leek te hebben. Een vrouw die jou kon temmen, een nieuw huis, een superlieve zoon. En toch mocht het niet zo zijn. Wat zullen jouw naasten je gaan missen. Bij mij heerst vooral het gevoel van oneerlijkheid. Straks als alles achter de rug is dan komt bij mij pas het besef. Ik zal je nooit meer horen lachen en mijn tranen beginnen te vloeien terwijl ik dit zeg. Ik weet dat je dit nooit meer zult lezen maar zo kan ik toch mijn gevoel een beetje kwijt. Rust zacht mijn lieve vriend. Je zit in mijn hart tot de oneindigheid. 😘

Man wat hebben wij veel meegemaakt samen. Alle vakanties samen. Met de boot naar de randmeren, wat hebben we gelachen. De kaartavondjes in de Schoolstraat. ( Hebbie kramp?)
Alle visvakanties naar Frankrijk, altijd no nonsense, gewoon een weekje resetten, maanden voorbereiding, het ontbrak ons aan niets.
Een vriendschap van van 35 jaar, nooit een ongetogen woord. Soms zagen we elkaar maanden of jaren niet maar als we elkaar weer tegen kwamen was het gewoon weer als vanouds. Gewoon weer Sjaak en Sjaakie.

Man! Wat ga ik je missen.
Derde hengel zal altijd voor jou inleggen.
Dumbelltje CC MOORE.

Rust zacht lieve Marco (Sjaak)

Als wij elkaar weer zagen was het altijd "MARCO", "AKKER" en dan was het weer alsof we elkaar een dag geleden nog gezien hadden.
Wat hebben we een lol gehad met alle uitjes en vakanties, jij was altijd de koning van de voorpret.
Als we gingen vissen zouden we het hele meer wel even leeg halen.
Het meer is niet gelukt, maar de forellenvijver van de buurman wel.
Je humor en je enthousiasme zal ik heel erg gaan missen, maar het meeste wat ik zal missen is je betrokkenheid en je medeleven.
Je zal altijd in onze herinnering blijven, rust zacht lieve Marco.

Kwam bij steinweg binnen als inhuur, je was gelijk een eerlijke gozer nu 25 jaar later hoor ik dat je er niet meer bent, je stond altijd klaar als er vragen waren zo erg en triest dat die toffe peer er nu niet meer is maar hoop dat je er daar boven net zo bent dan zal de hemel alleen maar beter worden rust zacht vriend en collega zal je zeker missen ouwe geil zak

Lieve Marco,
Wat is dat schrikken, het is zo onwerkelijk dat je er niet meer bent.. We gaan je ontzettend missen, ik ben blij dat we vorig jaar nog die gezellige BBQ gehad hebben, dat was een supergezellige dag. Verder heb ik nog herinneringen die ik zal koesteren en ik vergeet je nooit.
Till we meet again ❤️

Zo oneerlijk, zo onverwacht en zo onwerkelijk..
25 jaar buren en nooit "gezeik" gehad, ook dat is tegenwoordig best bijzonder. Wat hebben we, zeker toen Tim en Naomi klein waren een lol gehad.. weekendjes weg, dagjes weg , sinterklaasfeesten verjaardagen.. eerst kwam de schok dat jullie zouden verhuizen.. heb een paar keer moeten slikken maar het was jullie zo gegund... en toen kwam het verpletterende nieuws zaterdag 5 februari... hoe dan? Waarom dan? nog zoveel mooie plannen in het vooruitzicht...
Totaal uit het veld geslagen en niet te bevatten.. Jeetje Mar... wat een verdriet laat je achter!
Het enige wat we kunnen doen is jou een onvergetelijk afscheid te geven al komt dit veel te vroeg. Hou een oogje in het zeil daarboven.. je gaat verschrikkelijk gemist worden.