Lieve Marcel,

Ik heb jou leren kennen via onze studieclub il Decamerone. Wat een prachtig mens was jij. Altijd een luisterend oor, mooie verhalen die met veel zorg werden opgebouwd en bovenal altijd goede zin en zin in het goede leven! Ons studieclubje zal niet meer hetzelfde zijn en zonder jou zullen we door moeten gaan maar wel met alle warme herinneringen van jou die we zullen koesteren bij elke gelegenheid. Ik ga je onwijs missen kerel :-( rust zacht

Lieve Marcel,

Mijn eerste stappen in Tilburg waren met jou, onder jouw hoede, wat een feest was dat.

De bal achter het standbeen, dat was jouw truc op het veld en in de zaal, ik zie het je nog doen.

Gelukkig blijven de vele mooie herinneringen.

Voor altijd zal je mijn coole grote neef blijven.

Je neefje David

Lang gelden werden wij vrienden, van der Valk, de Talk en vele gezamenlijke vrienden.
Vele avonden samen in de stad rond gehangen.
Vorig jaar nog bij Willem II staan praten over dat het beter ging en dat je hoopvol was dat je weer aan het werk kon.
Met carnaval was je nog euforisch over onze biechtstoel, dat moest jij nog even ervaren, biechten bij een echte Zwijsen.
Tegen Groningen en Telstar heb ik je nog gezien, beide keren wist ik niet zo goed wat ik moest zeggen, een knuffel heb ik je nog gegeven.
Gelukkig heb je de promotie van ons Clubje mee mogen maken.

Hans Zwijsen

Wat een legendarisch avond was dat, daar in de bibliotheek van de Sociëteit van de Nieuwe Koninklijke Harmonie, waar Studieclub Il Decamerone is ontstaan en wij elkaar hebben leren kennen.

Bij Il Decamerone heeft iedere zijn rol, en die van jou was van de feiten en verhalen. Man, wat heb jij een verhalen verteld, met altijd iedereen aan jouw lippen. Het einde is altijd onvoorspelbaar, met humor zonder te lachen, met een traan (soms ook van het lachen), met een boodschap met meerder lagen en soms een verhaal waar niemand iets van begrijpt maar wat wel wat met je doet. Jij bent er niet meer, maar jouw verhalen gaan door.

Love you my friend, we keep on smiling…….