Al rijdend langs vaarten waar ik als kind destijds met vader en moeder met de boot (RHEA) ook kwam, gaan er weer mooie herinneringen door me heen. Uitkomend in Oost Graftdijk (bewust) op zoek naar een kleine slagerij ergens alhier op de kanaaldijk; en jawel hoor gevonden op Nr. 104. Het zag er nog net zo uit als toen, alsof de slager net zijn winkeltje had schoongemaakt:
Berkel weegschaal nog in de winkel, alsmede een grote rol papier in een houder op plank met kartelrand, om het papier af te scheuren!
Het IS er nog; evenals de herinneringen aan die onbezorgde tijd, die je als kind nog had!!
Ja jouw huis is er natuurlijk ook nog : verlaten, gordijnen dicht, tegen de felle zon, alsof je nog binnen zit! Echter de waarheid is minder fraai: 1e ben je er net meer en 2e wordt er achter die -bijna geheel- gesloten gordijnen flink verbouwd!! (Tenminste dit heb ik uit zéér "betrouwbare" bron!)
Reden ze al op de dag van je crematie in je fijne kleine rode "waggie" ("Marc koop een Spark" waren mijn woorden toen!) wordt nu je huis grondig verbouwd !! (alsof je er nooit gewoond hebt!?!) Mag toch hopen tot een waar paradijsje althans dat vermoed ik want na je crematie heb ik niets meer vernomen: geen foto van je heeft me ooit bereikt; laat staan een telefoontje ivm wellicht enige spullen waar ik waarschijnlijk veel meer (emotionele) waarde aan hecht dan een ander!!! (Hoewel; als die ander dezelfde 'betrouwbare' bron is, weet je het wel!!)
Ja Marc, met je eigen woorden :
"ZE wacht gewoon tot ik OMROL, dan heeft ze ALLES"
is e.e.a. weer bewaarheid: je hebt -wederom- gelijk gekregen!!
Cornelis Jelte Briedé
