Mne buddy , wat een verslagenheid, verdriet , machteloos is zo sterk, dat het niet te beschrijven valt, onze leuke gesprekken samen werken en lol trappen, ook veel gevloekt omdat die Sodexo met zo stomme menu s afkwam, en regeltjes, zweet bloed en tranen koste het jou, maar toch kreeg je het klaar om er iets van te maken, jou ijstaart met de dag van de maaltijd, zo spectaculair en al de mensen genoten er echt van, want we konden niet proeven, het was helemaal op, de bewoners die echt lof spraken over het eten, Je deed echt je job met liefde gevoel en passie, in t begin was je zo onzeker over je kunnen, maar Marc je beet door, gaf niet op, leerde elke dag bij, en toen kwam de verlossing dat je zei, pascalleke het is me gescheten maar ik heb het zo goed als zeker door hoe het moet. En happy dat je was, we hebben zoveel tegen elkaar verteld dat ik veel geleerd heb van jou maar ik leerde jou frikadellen met krieken, want daar had je nog nooit van gehoord of
zoals je na je werk nog van alles repareerde zoals dat kapot snijmachine, dat je zo fier was dat je met een oud autoke reed, en dan op laatst de auto van je vader kon hebben, je vertelde ook dikwijls dat je vrouwke de perfecte zielsverwant was voor jou, dat je ook blij waart dat ze de sterke vrouw was die jou geregeld jou met de voetjes op de grond zette, want dat had je wel nodig zei je zelf, daarom mne vriend, je riep heel hard toen ik vertrok naar Amerika, dat ik zeker moest terug komen want je had me nog zeker nodig, maar ik kom terug, enkel jij niet meer, daarom vraag ik, wees de mooiste ster hierboven dat ik je kan zien en waak over je vrouwke, en je familie, geef ze kracht,en laat je rondom hen voelen, Marc ik ga je ontzettend hard missen, xxx lieve Patricia en familie als je door verdriet word neergeslagen, het waarom van dit aan niemand kunt vragen. Dan is het goed dat je vele mensen ziet, ook al vinden ze de juiste woorden niet. Ik wens jullie heel veel sterkte. Pascale