Beste Bas,

Wat een verschrikkelijk verlies voor jou en de familie...
Ik wil je enorm veel sterkte toewensen in deze moeilijke tijd:
moge de steun van je vrienden & familie je troost bieden en goede, mooie herinneringen het verlies verzachten.

Beste Bas,

Ik ben geraakt door het bericht, dat jouw lieve echtgenote overleden is.
Je sprak altijd met zo heel veel liefde over haar.
De foto's van jullie bruiloft, zo bijzonder
Heel veel sterkte wens ik je toe.

Mijn deelneming,
René Meeuwis

Lieve familie van Malou,
Van harte gecondoleerd met het overlijden van uw Malou, een jonge en stralende vrouw in de kracht van haar leven!
Ik leef heel erg mee met wat dit voor u allen betekent en wens u heel veel sterkte toe in de komende moeilijke periode.
Martha de Wit

Beste Bas,

Wat een schok te horen dat Malou plotseling op zo'n jonge leeftijd is overleden. Ik wens je heel veel sterkte om dit verlies te verwerken en hoop dat je kracht kunt putten uit de goede momenten die jullie samen hebben gehad. Veel sterkte, ook voor je familie.

Peter

Beste Bas,

Verschrikkelijk! Ik wens je heel veel sterkte.

Kees

Lieve Lenie, Lambert, Bas, Simone en Freek,
Wij willen hierbij ons innig medeleven betuigen met het overlijden van Malou.
Wij voelen heel erg mee met wat dit voor jullie gezin betekent. Wij wensen jullie allemaal heel veel kracht en steun samen.
Warme groet,

Hennie en Toon

Hey Bas, gecondoleerd en heel veel sterkte jongen!

Lieve Bas, Marja, Tom, Mark en Manon,

Ik kan het nog steeds niet geloven, zo oneerlijk. Heel veel sterkte! Ik denk aan jullie! Liefs en dikke kus Roos

Bas, Marja, Tom en Mark, ik kan geen woorden vinden om jullie te troosten, behalve dan door mijn herinneringen aan Malou met jullie te delen. Ze was bijzonder.

Augustus 1981. Samen met mijn zus zat ik op de rand van het bed van je ouders. In Utrecht woonden jullie toen, in een mooi bovenhuis met 2 valse poezen met Russische namen en een wandkleed aan de muur. Ik krijg ik je in mijn armen. Een heel klein mensje. De eerste echte baby die ik vast mocht houden. Ik was toen 19 jaar. Wat was je prachtig en wat was je lief. Een prachtige kinderkamer had je ook, rood met wit, met een mooie wieg met allemaal kant, als ik mij dat goed herinner.
Ik heb je op zien groeien. Een beetje verlegen was je, een beetje spichtig, je deed me vaak denken aan een hertje. Jullie gingen verhuizen naar Oisterwijk. Je broertjes werden geboren. Kleine lieve boeven waren dat, wat was je dol op ze. Er kwam zelfs een hond. Wazki. Klonk ook wel Russisch, vond ik.
Inmiddels was ik verhuisd naar Amsterdam en kreeg zelf ook een kindje, een dochter. Ik weet nog dat je een kussen voor haar aan het borduren was, met je favoriete konijntjes er op. Beatrix Potter geloof ik dat het was, waar je zo dol op was. Ik had je al verteld dat mijn dochter Daantje ging heetten. Toen ik je vlak voor de bevalling vertelde dat het toch Danaë zou worden, moest je als de wiedeweerga je borduurwerk weer uithalen, want je had haar naam er al in geborduurd. Dat vertelde je me later lachend. Het kussen hebben we nog steeds.
Je kwam regelmatig logeren en was dol op Danaë en toen Dido er bij kwam sloot je hem ook in je hart. Ook kwam je af te toe hier om te winkelen. Ik weet nog dat we een broek voor je gingen kopen. Uiteindelijk vonden we er een in de meest fluoriserende kleur oranje. Jij vond hem prachtig. Je ouders vielen bijna van de bank toen je hem thuis ging showen…We kletsten en kookten samen en gingen soms lekker uit eten. De laatste keer dat ik je heb gezien zijn zouden we samen naar een heel bijzonder restaurant gaan, maar ik werd ziek. Je hield het tegoed, beloofde ik.
Je werd verliefd op Bas. Het liet me zien dat kleine meisjes groot worden.
Inmiddels vertoonde het huwelijk van je ouders grote scheuren. Daar had je het heel erg moeilijk mee. Je belde me op en gaf aan dat je een tijdje rust wilde, en geen confronterende gesprekken wilde voeren. Want dat deden we van tijd tot tijd. Dat waardeerde je ook altijd, zei je, maar je kon er even niet mee omgaan. We spraken af dat als je weer wat ruimte in je hoofd zou hebben, je contact op zou nemen.
Jaren later heb ik je nog eens telefonisch gesproken. Je vertelde dat je af en toe in Amsterdam was om bij de Chinese kruidenman inkopen te doen. Als je weer in Amsterdam zou zijn, zou je wel langs willen komen. Daar verheugde ik me op. Het is er nooit van gekomen.

Als we de tijd eens terug konden draaien, wat zouden we dan anders hebben gedaan? Ik zou je vaker hebben gebeld om toch contact te houden, ondanks dat je had aangegeven rust te willen. Want uiteindelijk bleken we toch niet alle tijd van de wereld te hebben.

Ik heb veel van je gehouden.


Monique Mac-Kenzie

Bas,
we wensen je heel veel kracht, moed en sterkte.
De kaarsjes branden voor Malou en onze gedachten zijn bij jou.
Lieve groet Lialian, Ankie en Anne-Lies