Lieve Lydia,

Zoveel dank voor alle mooie gesprekken; over verwondering, magie, poëzie en natuur.
Het geluk dat dit is gebeurt daar zijn we allebei dankbaar voor.
De liefde voor o.a. de natuur, verwondering, schoonheid daarin leefde jij en al wat jou bewoog en waardoor jij bewogen werd.

Als wij samen waren dan gingen we niet alleen mooie paden bewandelen,
maar om ons te verwonderen wat we op ons pad ontdekten. Het zat in kleine onverwachte details, openingen die zich voordeden in de gesprekken, de inzichten die gaandeweg naar boven kwamen, daarin inspireren we elkaar. Soms stil, soms verwonderen, soms erover schrijven. Onze zoektocht naar betekenis: vervult en zinvol - onuitputtelijk die bron.

Lydia jij was op spiritueel gebied anders: klaar voor jouw eigen avontuur. Jij ondernam hierin veel, omarmde jouw druïde leven: natuur spiritualiteit, respect voor alles wat leeft op aarde. Keltische aanhang, met rituelen en symbolen…niet om te begrijpen, maar om te voelen.
Wij bleven altijd benieuwd naar elkaars onbegrijpelijkheid, hierin zat een bepaalde liefde, gulheid die nooit sloot. Dit zullen wij meenemen op ons pad.

Lydia jij had oog voor een ieder, in wat voor rang of stand, nooit met een verwijzing in woorden naar minachting…jij was zo puur, het was een cadeau!

In geraaktheid en herkenning
zat de verbinding
naar werkelijke erkenning

In jouw laatste weken vroeg je mij om jou te helpen in de kracht te blijven, te bidden, om wonderen te vragen, in liefde volheid te blijven schrijven om in verbinding te blijven staan in jouw eigen schaduw.
Juist in die weerloosheid heb ik ervaren wie jij bent. Elkaar liefde blijven schenken. Heldenmoed!

En dan, in die laatste dagen…..
daalt de werkelijkheid in….haar lichaam geeft het op
Dierbare Lydia geeft zich over aan een andere dimensie
26 april houdt haar leven op:

Lieve Lydia
Vriendschaps-contact is als een boek
er zijn slechts vrienden voor een pagina
Anderen voor een heel hoofdstuk
en dan zijn er de echte die in een heel verhaal aanwezig zijn.

Voorbij de aarde en de tijd
zal jij er zijn
in verschillende hoedanigheden
zullen we je vinden
omdat wij onverbrekelijk
met elkaar kunnen verbinden


Zo dankbaar en mooi.
Lieve Lydia
jouw tuin van liefde
is oneindig groot
draagt veel vruchten
schenkt trakteerbare overvloed

jouw hele zijn als mens
zó kostbaar in ons leven

Opgeslagen
met hoofdletters
in onuitwisbare inkt.


Leo en Ria
Markelo.

Maart 2017. We ontmoetten elkaar op een verjaardag in het dorp. Mijn vriend en ik waren destijds net bezig een huis te kopen, op een heel fijne plek. Ik was er helemaal vol van en heb het toen ook verteld daar. De gedachte kwam gelijk in me op daar met zijn allen (terwijl we elkaar dus helemaal niet kenden) wat te gaan drinken als het allemaal doorging. Gelukkig was dat het geval (van met zijn allen wat drinken is het nooit gekomen). Toen we er gingen wonen augustus 2017, werden er aan de overkant bomen gekapt; de start van het Voedselbos. Het geluid was natuurlijk even doorbijten op onze nieuwe woonplek, de licht en ruimte die het opleverde was fijn. Ik wist het niet, maar Lydia was dus al een tijd met exact die plek bezig...

Mooi gebaar dat het nu naar haar vernoemd gaat worden.

Augustus 2021. Met een vriendin en natuurliefhebber uit Heerlen hebben we een fijne rondleiding gehad in het Voedselbos (kan het iedereen aanraden) en spraken we elkaar weer even na al die tijd. Onze poes Kruimel bleek ze wel te kennen, die woont daar zowat en naderhand kreeg ik nog via de app bijgaande mooie foto van tante Kruimel mét een muis in haar bek!

Ze hebben elkaar vast vaker getroffen daar, Kruimel en Lydia. Ik kende Lydia helaas niet goed genoeg, maar genoeg om te weten dat ze heel heel bijzonder is.

Ik wens alle dierbaren en naasten dan ook alle sterkte, kracht, licht, liefde en warme verbinding toe in deze moeilijke en verdrietige tijd. Haar spirit blijft alive, blijf het voelen!

In de natuur.

Namasté..