Lydia, lieve vriendin van mijn dochter en moeder van Juultje, lieve vriendin van mijn kleindochter.
Je weet dat het afscheid er aan komt en als het dan zover is ben je sprakeloos, weet je niet meer wat te zeggen.
Kahil Gibran zegt het zo:" En altijd is het zo geweest dat de liefde zijn eigen diepte niet kent dan op het uur der scheiding".
Lieve familie, dat deze liefde jullie harten mag blijven verwarmen is mijn diepste wens voor jullie.

Tjitske Wiglema

We hebben jou en je gezin leren kennen toen we in ’89 aan de Zuivelweg kwamen wonen. Jullie behoorden toen tot de eerste bewoners van de Willem Dreeslaan. Je was net hersteld van een schildklieraandoening, zette je inmiddels in voor mede lotgenoten en het leven lachte je weer toe. In onze contacten toonde je je altijd positief, belangstellend naar anderen en je kon met jou lachen, ondanks dat er altijd wel wat problemen op te lossen waren. Wat dat laatste betreft, je hebt zeker geen gemakkelijk leven gehad maar je toonde je daarbij altijd een gevoelige maar sterke vrouw. Je was gewoon een mooi mens!

Na je verhuizing naar Zelhem rond 2000 is het contact wat minder geworden maar als we elkaar dan toevallig ergens weer eens troffen, dan voelde het gauw weer vertrouwd. Daarnaast bleven we op de hoogte via de vriendschap van onze zoon Jelmer met Sjoerd, de echtgenoot van Lienke en trotse vader van Willem. Naar horen zeggen ging je helemaal op in je rol van grootmoeder wat in onze beleving ook helemaal bij je paste. Tot het bittere einde was je de spil van het gezin.

Wat in en in triest dat je het probleem van je ziekte niet meer de baas kon worden en dat je leven zo vroeg moest eindigen.
Wij wensen Bert met zijn gezin alle mogelijke sterkte toe om dit gemis van Lydia op te vangen.

Jelle en Gerri Cnossen

Vanmorgen op ons vakantieadres hoorden we het afschuwelijke nieuws van Lydia haar overlijden. De afgelopen dagen juist veel aan haar gedacht daar we in Sarlat zijn. De plek waar jullie verschillende malen geweest zijn. Dit doet heel erg zeer. Claudia en ik wensen jullie alle liefde, steun en aandacht. Zodra we terug zijn nemen we contact met je op Bert. Sterkte maandag voor jou en de kinderen. Ze was zo blij met haar gezin, nu ook nog Willem erbij was was het helemaal prachtig. Kus, Ina Hilferink en Claudia Schut

Hoe groter de blijdschap om iemands leven,
des te groter het verdriet bij het verlies van zo’n geweldige vrouw-moeder-oma.
Ik wens jullie daarbij veel kracht en liefde toe.

Hermie Keuben

Gisteren kreeg ik de verdrietige mededeling dat Lydia is overleden.
Ja, wat moet je zeggen, wat kan je zeggen, wat wil je zeggen? Ik weet het niet.
Lieve Lydia,
Maatje.
Ik herinner het me nog, die tijd dat we in het ziekenhuis werkten en samen een flatje deelden in de Vondelstraat, de periode waarin je Bert leerde kennen, trouwde, verhuisde en kinderen kreeg.
Veel gelachen, plezier gemaakt, gekke dingen gedaan maar ook verdriet gedeeld.
Dat alles begon in 1982 in Doetinchem.
We waren maatjes.
Momenten die ik nooit zal vergeten.
Maar vandaag zijn we 33 jaar verder en elkaar uit het oog verloren.
De laatste jaren heb ik niet meer geweten hoe het met je gaat maar ik dacht vaak aan je.
Ja, je was mijn beste maatje en zoals jij waren er geen twee!
Het lot zal ons niet meer samenbrengen.
Maar ondertussen draag ik de ontelbare goede herinneringen voor altijd met me mee.
" Dank je".

Bert, ik wens jou, jouw kinderen en kleinkind heel veel sterkte toe voor de komende tijd.

Lieve groet,

Carola

Ik heb Lydia één keer ontmoet bij mijn schoonvader Wim Steverink . Ze kwam haar moeder ophalen die toen op vakantie naar Spanje was geweest. Ik leerde haar toen kort kennen en het was meteen duidelijk dat ze een sprankelende lieve en grappige vrouw was . Een mooie, wijze en sterke dame ook die al veel heeft meegemaakt in haar leven . Blije en en verdrietige periodes en wat heeft ze de laatste maanden moeten vechten en wat bleef ze stoer en positief totdat het echt niet meer te doen was .... haar moeder Lien kwam in onze familie als vriendin van Wim Steverink en zij steunen elkaar in hun alleen zijn na de dood van hun partners . Ze geven elkaar gezelschap en vriendschap zodat het hun oude dag nog wat kleurt . Nu zullen wij haar / hen moeten troosten in haar verdriet om haar enige dochter die ze nu ook al moet missen . We wensen Lien , Cor Bert en de kinderen alle kracht toe die nodig zal zijn om deze pijn om haar gemis te kunnen hanteren en tzt een -plek te geven. Lydia zal voortleven in haar kinderen ...Het zal moeilijk zijn de komende tijd , het zal leeg zijn ..ze was een stralende vrouw , ze gaf liefde warmte en begrip aan haar omgeving . koester de herinneringen en bedenk ...de zon gaat wel onder maar nooit uit !!!

Gecondoleerd met dit grote verlies. Ik heb Lydia mogen leren kennen binnen Ixta Noa. Een vrouw met het hart op de juiste plaats. Zo warm, zo betrokken. Woorden schieten te kort. Ik wens vrienden, familie, kennissen en andere nabestaanden veel sterkte toe met dit grote verlies. Ik hoop dat de mooie herinneringen aan Lydia door een ieder gekoesterd worden.

- Merle.