Lieve Mary en dochters, wat schrok ik van het bericht over papa Foet! Via AnneMarie hoorde ik het bericht……Ik wens jullie zoveel sterkte en kracht toe
Liefs van juf Karen van Ginhoven

Ludo,
Je had vele vrienden, de meeste kende je langer dan dat wij elkaar hebben leren kennen, dit omdat wij je pas hebben ontmoet toen Désirée en ik op de Vlamingstraat kwamen wonen, omdat je 'brutaal' kwam vragen of je in onze tuin mocht graven naar oudheden. Die vraag leidde tot een meerjarige vriendschap, zelfs nog meer tussen ons beider partners, die voor altijd aan elkaar zijn blijven 'plakken'. Ik denk ook terug aan de ski vakanties in Oostenrijk en de door andere genoemde dans feesten die Mary en jij organiseerden (samen met anderen). Vrolijkheid en opgewektheid was jouw levens motto. Dat is wat we het meeste zullen missen.
De Vlamingstraat zal nooit meer dezelfde straat zijn.
Alle sterkte gewenst aan Mary en de kids!
Tot ooit ergens Ludo!

Lieve Mary en familieleden, wat verdrietig was ik toen ik hoorde dat Ludo ongeneeslijk ziek was en zag onlangs nog een advertentie in de Delftse Post dat hij vanwege zijn gezondheid moest stoppen met zijn schildersbedrijf. Gelukkig heb ik hem vorig jaar nog een aantal keren gezien in verband met een schilderklus aan mijn woning. Uiteraard altijd met een lekker bakkie koffie en een beetje bijkletsen.
Ook heb ik nog steeds leuke herinneringen aan de disco feesten die door jullie werden georganiseerd bij party centrum "Onder Ons'. Het blijft moeilijk te bevatten dat Ludo er niet meer is maar de herinneringen zullen altijd blijven. Een virtuele knuffel en heel veel liefs, Henriette

Ludo, ik leerde jou leren kennen eerst op een feest en ook daarna altijd als we elkaar tegen kwamen een grap of een mop altijd heel leuk.
Je gevoel voor humor en altijd die lach die zal ik missen ook al zagen we elkaar zelden.
Delft verliest een hele goede gozer, goed reis man.

Voor Mary en verdere familie mijn diepste condoleances en sterkte met dit hele grote verlies.

Ludo gozer , ik ga je missen vooral je aanstekelijke glimlach .
Rust zacht.

Terugdenkend aan Ludo, komen er toch een paar dingen bij me boven;

- Op vrijdagavond een biertje doen en een pijltje gooien in wat toen De Paraplu was. Ook nog potjes schaken met oude Piet en dan bitterballen bestellen. Steevast met het resultaat dat er een mond werd verbrand.
- Een paar jaar op onze manier, fanatiek gezaalvoetbald.
- Feesten organiseren. En zodra er dan een danceclassic werd gedraaid, stond Ludo al te springen op de dansvloer.

Maar wat me vooral is bijgebleven, zijn zijn glinsterende pretogen die hij had, zodra hij het ook maar op de een of andere manier, naar zijn zin had. Helaas zijn deze nu voor ons gedoofd, maar ik weet zeker dat deze nog wel ergens glinsteren.

Ik ben blij je te hebben gekend!!

Mary en (klein)kinderen; ik wens jullie heel veel sterkte toe in de komende zware periode.

Lieve Mary,
Jij en ik kennen elkaar slechts van zien op het DSV plein, waar ons beider kinderen schoolgingen, en Jessie heb ik lang geleden -toen zij nog kindertjes waren- wel eens bij nicht Julia ontmoet. Toch wil ik je graag laten weten hoezeer het verdriet om het overlijden van jullie lieve man en vader Ludo mij aangrijpt. Ik wens jullie alle kracht in deze eerste moeilijke dagen en weken, en goede moed om je leven opnieuw richting te geven als de wereld om je heen allang weer doordraait alsof er niets gebeurd is. De tijd zal de zon op een goede dag weer doen schijnen en het gras groen kleuren.
Heel veel sterkte en een lieve groet.
Jacqueline Rosema Naaborg

Riposa in pace carissimo Ludo, purtroppo sei andato via troppo presto.
Arrivederci
Umberto