Lieve Lonneke,
Vorig jaar zomer nam ik afscheid van mijn liefste en dierbaarste collega's na 11 jaar gewerkt te hebben bij het Horizon College. Natuurlijk was jij daarbij op de Vinkeveense Plassen. Een dag met een gouden randje. Herinneringen ophalen, een lach en een traan. "We zien elkaar snel weer" "Tot gauw hè" tot de waan van de dag het weer overneemt en het leven verder gaat. Tot zaterdag. Hanneke belde. Lon is er niet meer....

Lieve bijzondere Lon, mijn bpv collega, mijn optimist, de vrouw met tomeloze energie en een hartgrondige hekel aan de bpv boeken schrijven 😉. Lon, je hebt mij zo gesteund, zo vaak naar mij geluisterd toen het stormde in mijn privé leven. Jij en Sophia, altijd een luisterend oor op de vrijdagmiddag. Ik hoop dat je weet hoe veel dat voor mij betekent heeft. Jij bent zo ontzettend geliefd, jij leeft door in zoveel harten. Ik ga je zo vreselijk missen! Dag lief zonnetje...

Lieve Mitchell, blijf Emily vertellen hoe mooi, bijzonder, positief en te gek oma was! Dat er niemand was zoals zij en dat wereld haar mist. Hou je taai man!

Lieve Lonneke,
Ongelooflijk en niet te bevatten......
Vaarwel
Olaf

Lon, het is niet te bevatten dat jij er niet meer bent….

Al zo lang collega’s.
We grapten weleens dat wij nu de oude garde waren binnen ons team. Zoveel mooie momenten en veel veranderingen meegemaakt op het werk maar ook lief en leed gedeeld.

Je hebt bij veel collega’s, studenten en in het werkveld onuitwisbare herinneringen achtergelaten.

Ik kan me geen werkdag zonder jou voorstellen. Jij was er altijd. En bij wie kan ik nu terecht met klagen over ICT zaken?

Dit jaar nog, was jij er voor mij toen mijn moeder overleed. Jij was er op de uitvaart en wist precies wat je moest zeggen om me te troosten. Je snapte mijn verdriet omdat je je ook zo verbonden voelde met je ouders en bang was ze te verliezen.

In de weken en maanden daarna informeerde je hoe het met me ging. Ook nog aan het begin van dit schooljaar, zo betrokken was je bij je collega’s.

Dat ik geen ouders meer had en ze beiden plotseling waren overleden vond je zo erg en oneerlijk. Je leefde echt met me mee en het maakte dat je je eigen ouders nog meer koesterde.

Je zei dat je de tekst op de kaart van mijn moeder zo mooi vond en nu geven deze woorden mij troost omdat jij er niet meer bent.

Als morgen zomaar anders is

Net was je er nog
Nu ben je weg
Plotseling zijn er alleen nog herinneringen

Met liefde heeft zij voor ons geleefd en gezorgd

Voor altijd geliefd
Oneindig gemist

Je gaat zo gemist worden lieve Lonnie. Een intens verdriet voor iedereen maar vooral voor je ouders, zus en Mitch in het bijzonder.

Mitch je was haar “allesie”.

Lieve Lonneke,
In vergelijking met veel mensen die ook iets hebben geschreven op deze site, ken ik je pas net en voel ik me klein.
Ook mijn reactie is: "hoe is het in Godsnaam mogelijk?", "zo jong nog,.. zo vol van energie en sportief",... "zo oneerlijk".
Slechts 4 dagen eerder was ik nog bij jou en heb je me voorgesteld aan jouw grote trots Mitchell. Zo'n leuke kerel: "goed getrokken", zeggen ze in Limburg en Brabant.
Onze vakantie in Bujaleuf was geweldig. Lang leve de lol! Tegen jouw gewoonte in, liet je je uitdagen om mee te gaan zwemmen in het koude, door blauwalgen geteisterde water.

Daarna hebben we Eindhoven verkend (de foto in motorkleding voor het stadion van landskampioen PSV zal je thuis waarschijnlijk niet in dank worden afgenomen), samen een (voor mij) nieuwe cocktailhobby ontwikkeld, BBQ in Veldhoven, de Kalverstraat in Amsterdam, het etentje op de Koemarkt in Purmerend (het lijkt trouwens of echt iedereen jou kent daar). Je wilde het etentje persé betalen ook.
Van het voorstelrondje aan jouw moeder is niets meer terechtgekomen. "Wanneer komt Eindhoven naar Purmerend?", had ze eerder nog aan jou gevraagd.

Je zal voor altijd een plek in mijn hart innemen.
En: ik meende wat ik je heb geappt...
Xxx, R

Lieve Lon,
Wat is het oneerlijk. Een vrouw die altijd een glimlach op haar gezicht had, vriendelijkheid uitstraalde van oor tot oor en altijd in was voor een praatje en een dansje! Een avondje werken was met jou altijd een feestje en onwijs gezellig. In herrinering blijf jij die leuke collega, gezellige kletskous en lieve vrouw die je was! Lieve familie en in het bijzonder Mitchell heel veel sterkte met dit verlies. Rust zacht lieve Lon🤍