Lieve Loek,
We hebben veel van je gehouden. Je was een gastvrije lieve vriend. Je nam altijd tijd om een praatje te maken en om advies te geven. Niet alleen op het gebied van auto's, waaraan je met zo veel geduld en creativiteit kon sleutelen. De hoge krukken in de keuken, waar we op zaten, waren de meest geliefde plaats, waar we over alle dingen van het leven konden praten. Altijd een heerlijk bakje cappuccino, altijd met de nodige humor. Wat hebben we bewondering voor je, hoe je deze laatste periode in je leven omging met de boodschap die geen goede boodschap was. Je verzette je niet maar zocht naar positieve waarden om de laatste periode de dingen te doen die je nog wilde afhandelen. Wat zijn we blij, dat je samen met afwisselend Thierry, Megan en Esmae en daarna Stefan, Mandy en Fenn nog aan een mooie herinnering kon bouwen in ons huis in Zeeland. Je was daar zo graag! Genieten met je kleinkinderen waar je zo trots op was. Toch nog maar even die door jou zo mooi gemaakte deur in de serre afmaken. Dat zat zo in je hoofd. Het was je eer te na om dat niet aan een ander met net zulke gouden handen over te laten. Je wilde dat absoluut zelf afmaken. Gelukkig kon Thierry je helpen en zaten de kindjes daarna veilig achter een gesloten tuindeur. Onze hondenkinderen en poes dus voortaan ook en zo zullen we je altijd kunnen herinneren iedere keer als de serredeur open gaat; een praktisch maar vooral goed mens. Deze deur kon eindelijk dicht maar we zijn er van overtuigd dat voor jou een beloftevolle Deur is opgegaan.We wensen jouw familie troost en kracht toe, want wat zullen ze je missen! Wij ook!