Ons laatste gesprek, ik denk ruim een maand geleden. Hoe neem je afscheid als alles wat je zo lief is achter blijft. Wat moet je dan zeggen. Lisette zei het voor mij, door de tekst van dit lied.
"Haar ziel vond rust in Gods omarming", wat een geloofsvertrouwen. Het ontroerde me, want verlangen naar rust en geen pijn, maar tegelijkertijd het grote gemis van Danny en haar familie en vrienden lagen naast elkaar. En zo is het ook. Ooit kunnen we weer lachen en tegelijkertijd een diep gemis en leegte voelen. Rouw en gemis gaat niet weg, dat hoeft ook niet.
Die middag baden we samen, zoals altijd, maar er was een stil besef dat het misschien de laatste keer was. En dat was het. Je at zaterdag 28 maart nog van de pannenkoeken, ik streelde je een laatste keer over je hoofd, al hadden we elkaar het liefst een knuffel gegeven, en wist toen ik wegliep, dat was de laatste keer....en dat was het.
Danny, als het voor al deze mensen al zo'n groot gemis is, hoe intens verdrietig moet jij dan nu wel niet zijn. Maar wat sprak ze altijd vol liefde over jou. Jouw zorg en aandacht maakten haar dagen de moeite waard om voor te leven.
We wensen jou de kracht, liefde en troost van God toe die Lisette tot het laatst nabij stonden. We bidden voor jou en alle familie en vrienden en ook voor dinsdag heel veel kracht wanneer jullie haar naar haar laatste rustplaats brengen.
Liefdevolle groet, John en Mirjam en de meiden