Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Zonder gehinderd te worden door ideologieen wist Leonard de realiteit ongefilterd te portretteren. Ronduit bewonderenswaardig. Ook was hij inventief met de nieuwe mogelijkheden die camera’s hem konden bieden. De haringen die zijn cameraatjes aan een lange stok onder water tegenkwamen kunnen erover meepraten. Met z’n allen zwemmen, cameraatje en dan in een grote boog mee aan boord van een vissersschip. Petje af voor Leonard die ik bewonder.
Jindra Markus

Leonard, een ontzettend aardig en fijnbesnaard mens. Hij heeft zich iets eigengemaakt, iets dat volstrekt eerlijk was, waardoor hij een beeld kon schetsen wat misschien niet heel gestructureerd was, maar waarmee hij een sfeer schiep die onontkoombaar was, die je niet meer vergeet en die onder de huid kruipt. En hij is daar heel ver in gegaan, daar lag zijn talent, in het visuele, het associatieve. En hij heeft daarmee veel succes gehad, veel bijval, ik denk dat hij zelf daar allerminst op had gerekend. Dus, ondanks alle ellende, waar ik natuurlijk geen echt idee van heb, mogen we hopelijk toch zeggen dat hij een vervuld leven heeft gehad.
Eline Flipse

Dankjewel , ik ben dankbaar dat ik je heb leren kennen in een fase van mijn leven dat ik nog aan het ontdekken was, dat het een voorrecht is om speels en creatief te zijn. Dit was rond 1984 toen ik klaar was met een kunstopleiding en jou tegen kwam.
Jij nodigde me uit om de art-direction te doen voor je derde-jaars film. Dit was het begin van een groot avontuur.
We werden verliefd en werkten samen aan je mooie en/of uitdagende filmprojecten met veel special effects.
Ook werkten we tegelijk aan een aantal films van Pim de la Parra, o.a. op Bonaire.
Dit was het begin van de 20 jaar dat ik voor film -en televisie producties heb gewerkt.
Na ongeveer 4 jaar gingen we weer onze eigen weg.
Gelukkig is het contact en vriendschap met jou en je inspirerende familie altijd blijven bestaan. En ook de herinneringen aan onze avonturen en malle fratsen.
Ik geniet van je prachtige documentaires.
(Je wist onze aandacht te trekken en vast te houden met je mooie en fascinerende beelden van mensen in situaties in het leven waar we ons bewust van moeten zijn en blijven)
Mooi ,dankjewel
Ik wens Serena, je familie en andere dierbaren veel sterkte.
Liefs Rebecca

Put kracht uit de mooie herinneringen
&
Wees steun tot elkaar

Jos Huijs & Gerbrand Hendriks

In 1982 leerde ik je kennen toen je bezig was met je film en ik mocht als schoonzus in spe enkele opnames inspreken. Wat hebben we gelachen, zo ook over de gekke gezichten die je kon trekken en de onverwachte en zeer speciale humor die je had.
De laatste jaren was je minder die lollige Leonard, al kon je nog wel wat grimassen trekken die je ook voorheen zo knap kon maken. Zo knap dat Serena en jij er nog zo n mooie tijd van hebben kunnen maken. Nu heb je rust en hopelijk ben je nu bij de familie die je voor zijn gegaan. Rust zacht Leonard 🕯️liefs Desiree

Je bracht met jouw eindeloos dynamische filmkunst het Indonesië bij mij, wat ik nooit heb beleefd maar dat wel heel diep in mij leeft. Daar heb je mij diep geraakt en dat doet het korte filmpje ‘hierboven’ (op deze gedenkpagina) ook. De stemmen, het geroezemoes en geluiden van de kampong en de kibbelende of pratende mensen, de lichtval die een eigen leven leidt, het brengt geurherinneringen naar boven uit een ander leven, iets van eerder dan dit leven van mij in Nederlandse huid en wereld, veel dieper ‘eigen’ leven. Dank dat je er was en dat je hebt doorstaan wat over je kwam. Je bent in onze harten. Leonne Muller