Nu zijn er ineens iets minder mensen zoals jij, maar we hebben er juist meer nodig.
Heb het goed waar je nu bent.
Thijs

Als wij elkaar spraken over hoe donker jouw wereld kon zijn en over je twijfels of je nog wel verder kon, kon ik alleen maar zeggen ‘ik ben blij dat je er nog bent’.
Nu ben je er niet meer en voel ik nog meer hoe waar het was, hoe blij ik ben dat je er was.

Mijn herinneringen gaan terug naar betere tijden, toen we probeerden van een troosteloze kamer op de VU toch nog wat gezelligs te maken, met klaprozen op de muur, een Ikea lamp en een fruitschaal op tafel. Ik herinner me als de dag van gister hoe eerlijk en kwetsbaar je was over je gebrek aan plezier en voldoening in je baan en mijn bewondering voor het lef dat je had om het roer om te gooien en voor een promotieplek te gaan. Jij vertelde laatst dat die promotietijd een hele gelukkige tijd voor je was en dat was aan alles te merken. Ik mocht vanaf de andere kant van het gebouw getuige zijn van hoe je groeide. Ik zag je bijna met de dag zekerder worden en echt je plek vinden in de academische wereld. Ik zag je vaak lachen en stralen. Ik voelde me trots, bevoorrecht om die groei mee te maken en heel blij voor je.

Natuurlijk zijn er ook herinneringen aan de tijd dat het slechter ging en steeds zwaarder voor je werd. Het is hartverscheurend dat jij dat door hebt moeten maken en het voelt enorm oneerlijk dat je zo hebt moeten knokken, dat geluk vaak ver weg was. Ik heb ook al die tijd met ontzag en bewondering naar je kracht en lef gekeken, van je moed en inzichten geleerd, we hebben af en toe kunnen lachen om je typische wat cynische humor. Ik was toen blij dat je er nog was en nu intens verdrietig dat dat niet meer zo is.
Ik laat je gaan, maar je laat me niet los
Vana

Beste Paul en Carla
Ik heb het bericht ontvangen van het tragisch overlijden van jullie dochter. Dat zal voor jullie en je familie een aangrijpend verlies zijn.
Ik heb kinderen die ongeveer dezelfde leeftijd hebben en ik kan me niet voorstellen wat zo’n verlies voor mij betekenen zal. Het enige dat ik je te bieden hebben, is medeleven.

Ik wens jou en je familie veel sterkte toe.
Mijn condoleances,

Lee van Donge
Heilooërdijk 29
1814 LL Alkmaar

Ik ken Laura vooral van het schaatsen bij de pupillen, samen in de groep trainen bij Rinus. Later nog een paar keer naar het schaatsfeest in Leiden met een grote groep en heel af en toe bij een atletiek wedstrijd waar zij de loopafstanden deed en ik het bij discuswerpen hield. Dan liep ze soepel, maar vooral ook hard haar ronden. Een echte sportvrouw!
Ik wens Eric en familie alle sterkte toe in deze verdrietige tijd.

“Just know I know how hard you fought.
I’m so very proud of the strength you sought”

Wat had ik je graag in betere tijden gekend.
Rust zacht, Lieve Laura

In een verlaten kamer
Brandt het verlangen
Van weifelend licht
Naar de stroom van leven
Niet langer alleen
Naar juist oneenzaam samen
Kon iemand je maar voor eeuwig ontsteken
De deur naar donker voor altijd dicht
Het licht bleef lang onzeker flikkeren
En uiteindelijk verdoofd in berusting
Is het de kamer vol
Met alles van jou
Ooit schijnt de zon stralend als jouw lach
Door de vandaag betraande ramen

Dick Boverhuis