Koos, wij zullen Knocking on Heavens Door, altijd voor jou op het podium spelen.
Sterkte aan alle vrienden en familie

Blaze. (Gijs Broersen, Martijn Wardenaar, Jesse van Maanen, Sjoerd van Schagen)

liefie,een beetje laat, maar beter laat dan nooit.
Ik ben in shock, verdoofd,vertel me alsjeblieft wat ik voelen moet, want ik voel niets meer dan een enorme leegte.
Stapelgek was ik op jou, en nog steeds!
Je was mijn grote voorbeeld van hoe een goed mens in elkaar hoort te zitten.
Je hebt me zoveel geleerd, daar ben ik je eeuwig dankbaar voor.
Slaap maar lekker uit liefie.
Ik hou van jou!!!
je vrouwtje

Koos

ik sta versteld van wat er is gebeurd

ik hou de herinneringen in mijn gedachten van de gezellige tijden die wij hebben gehad op het zonnige isla margarita.
altijd een verhaal en een borrel

mijn gedachten en medeleven gaan uit naar naaste familie en natuurlijk naar rosanna die er niet bij kan zijn.

R.I.P

Wat een drama dit gebeuren.

Ik wens de familie en vrienden van Koos veel sterkte in deze moeilijke tijd.

Je oude buurjongen en ex-hulp in de zuivelhandel,
Co Nieuwboer

Beste familie van Koos,

Wat verschrikkelijk dat dit Koos en jullie is overkomen. Dat dit kon gebeuren in een dorpje als Tuitjenhorn hadden we nooit verwacht. We vinden het ook nog steeds onwerkelijk dat dit werkelijk is gebeurd.

We wensen jullie heel veel sterkte met het verwerken van dit verlies.

Met vriendelijke groet,
Eric, Irma en Teun Kouwenhoven

(Buttersloot, Tuitjenhorn)

Beste familie van Koos Engel,

Als inwoners van Tuitjenhorn zijn wij aangeslagen door dit zinloos geweld. Wat een drama is dit voor jullie. Wij wensen jullie heel veel sterkte en kracht om dit verdriet te verwerken.

Beste Koos !

Rust in Vrede !

Sterkte aan de familie !

Jan

Lieve Koos,

Samen met jouw neef en mijn vriend Peter heb ik je een paar keer ontmoet in Los Amiguitos.

Toen ik zaterdagmorgen hoorde wat er gebeurd was schrok ik me rot.
Dit kon jou toch niet overkomen zijn?
Jij, die grote, vriendelijke en zachtaardige Koos...

Toen ik het woensdag aan mijn kinderen vertelde (we waren een paar dagen voor Los openging met de kinderen wezen kijken) wisten zij nog precies te vertellen hoe je er uit zag en ze waren erg onder de indruk toen ik hun vertelde dat jij er niet meer bent....

Gisteren hebben Peter en ik afscheid van je genomen op je eigen tropische strand, wat lag je er mooi bij met je zonnebril in je haar, maar het blijft allemaal heel onwerkelijk...

Waar je ook bent, het ga je goed en als ze daarboven tapas hebben kom ik die nog een keertje bij je halen ;-)

Melissa, Brent & Kari

Godverdomme Koos,

Wat een verschrikkelijk noodlot trof jou en wat een verschrikkelijk nieuws trof ons afgelopen weekend. Nooit gedacht
dat juist jou zoiets zou overkomen. Een indrukwekkend uiterlijk, maar je was een grote vriendelijke reus.

In 2006 leerde ik je kennen op Isla Margarita waar we samen werkten achter de bar in Hotel Patrick. Wat een mooie tijd was dat toen we daar met z'n allen onze droom leefden onder de Venezolaanse zon en palmbomen... Jij en Ursula, Paul, Yvonne en Sidney, Ben, Peet en Michele, Amanda, Gijs, ik...
zoals we het zelf vaak gekscherend noemen: onze eigen 'real-life soap', met liefde en haat, intriges en verraad,
een lach en een traan, vreugde en geluk.

Iedereen is terug in Nederland nu...weg van een paradijselijk mooi eiland...Peet heeft een baan, Michele getrouwd
en een kindje, Amanda woont samen, ik werk van 9 to 17, maar de laatste bizarre wendig in de hele soap
komt helaas op naam van Tuitjenhorn. Jouw dood is net zo bizar als een militair die na jaren Afghanistan vrijwilligerswerk gaat doen op de kinderboerderij van Veendam en tijdens het voeren van de kippen, op een bermbom stapt.

12 jaar Venezuela overleef je, maar nota bene Tuitjenhorn 'of all places' aan het strand wordt je teveel.

Met tranen in mijn ogen maar met een lach op m'n gezicht denk ik terug aan jou, je humor, vriendelijkheid en mooie
uitspraken met een niet te miskennen Noord-Hollandse nuchterheid.

"LEUK DAT JE ER BENT, MAAR JE HEBT TOCH WEL DROPJES BIJ JE?"
...als je me van het vliegveld van Isla Margarita op kwam halen...

"ANDERS MOT IE DAT HELE KLERE-END IN Z'N EENTJE LOPEN"
...toen je meteen aanbood te komen kijken, toen ik aankondigde de (later afgelaste) triatlon van Isla Margarita te willen gaan lopen...

"ALS JE JE NERGENS MEE BEMOEIT DAN GEBEURT JE OOK NIETS"
...als we het wel eens hadden over het vele geweld en de moorden die ook Nederlanders in Venezuela troffen...

"NOU ALEX, JE WORDT BEDANKT! NOU MOET IK DE HELE DAG NAAR DIE MUZIEK LUISTEREN"
...toen ik voor Ursula muziek van Jan Smit had meegenomen, die ze vervolgens helemaal grijs draaide...

"DIT GELOVEN ZE NOOIT ALS WE DIT UIT ZOUDEN GAAN UITZENDEN!"
...na weer een volgende bizarre ontwikkeling in de real-life soap...

Ik geloof niet meer in een god, want 'hij' kijkt te vaak de andere kant op, maar nu wil ik heel graag in de hemel geloven.

Want dan ben je daar al en heb je het goed...de rest volgt...niet al te snel...en dan over een jaar of wat drinken we nog eens een Polartje aan een barretje, geserveerd door Paul, die me uitlacht omdat ik vroeger Malt/Cerveza Maricon dronk, Yvonne staat op het punt Sidney naar school te brengen (of is er geen school in de hemel? Vast niet, eigenlijk), Gijs is Ursula nieuwe Nederlandse scheldwoorden aan het leren, Amanda maakt cocktailtjes, en alles en iedereen is vergeven maar niet vergeten.

Bedankt voor alles, het ga je goed, ouwe reus, kameradski, amigo...

Alex uit Rotterdam!

De keren dat we elkaar spraken was het goed. Met het 3e elftal bij Apollo jaren geleden, jaren later af en toe in de straat hier in Hensbroek bij je moeder voor en ook met vrienden vanuit Hensbroek naar je café. Belangstellend naar elkaars verhaal.

Buurvrouw Engel, familie, vrienden en kennissen, Sterkte.


Paul van Baar en Madelon Kool, Hensbroek