Herinneren is een vorm van ontmoeten…

ik weet niet goed wat ik moert zeggen... lees zoveel verdriet.
ik ken deze pijn want onze zoontje darryl* mocht maar 26 dagen bij ons zijn. ook hij is overleden aan een hartafwijking.
ik wens jullie veel sterkte en ik weet dat kirsten* van haar plekje op jullie let!

WE MISSEN JE KIRSTEN !!

KUSJES MAMA.XXXXXXXXXXXX

Lieve Jannie,,,de mensen begrijpen het niet, is maar goed ook, hebben ze ook nooit wat meegemaakt,,,,,,,,ik heb dit gedicht naar veel mensen, ook familie gestuurd die mij niet begrepen in het gemis van mijn kind en kleinkinderen,,,,,,,Je moet het een plekje geven,,,,,,

Ik kan me hier zo kwaad om maken,,,,,,
waar moet ik mijn verdriet dan kwijt raken?,,,,,
stop ik het in een kast en laat ik het daar,,,,,,
deuren op slot en dan is het klaar???

Nee, het verdriet om je geliefde of je kind,,,,,
verdwijnt niet als je HET plekje vindt,,,,,
het verdriet verandert in gemis, met de jaren;,,,,....
met het alleen een plekje geven, zul je dat niet klaren........Liefs van Bep mam van Hans* Oma van Sam* en Kelle* de Vries

Lieve Kirsten,

Gisteren vijf jaar geleden had ik mijn eerste stagedag op het HBO, het regende onwijs hard toen ik naar huis kwam. Ik zat vol verhalen en wilde alles vertellen, maar toen ik thuis kwam, was ik stil....... Ik wist niets meer te zeggen. Alles wat die dag was gebeurd, leek zo onbelangrijk.
En eigenlijk is dat nog steeds zo.... Altijd als ik aan je denk, word ik stil. Ook nu nog steeds, na 5 jaar. Het lijkt al zo'n tijd geleden, terwijl ik alle details van die dag nog als gisteren weet.
Ik wil alleen even zeggen dat ik je mis. En dat ik soms wel eens denk aan hoe het leven voor onze familie er anders uit had gezien. Waarschijnlijk was jij nu meegegaan op onze nichtenstapavonden en was je ook bij de bbq van afgelopen zaterdag geweest. Maar dat blijft alleen maar een droom... De werkelijkheid is heel anders en veel minder leuk. Mis je.....
XXX

Lieve KIRSTEN.
Dit gedicht kreeg ik toegestuurd door de moeder van Danielle;

"'De Mensen.

Je ziet er weer wat beter uit''
zeggen de mensen.
Hoe gaat het nu met je?
vragen de mensen.
Wat zal ik zeggen tegen de mensen?
Wat willen ze eindelijk horen deze mensen?
"'Het gaat alleen maar minder goed"'
wil ik schreeuwen,
maar zeg ik tegen de mensen.

"'Maar het is al meer dan 5 jaar geleden toch ? ''
zeggen niet begrijpende mensen.
Dat is al 1825 dagen zonder mijn kind hoor mensen!!
Help me !
Wat moet ik toch met die mensen?

Kusjes mama.XXXXXXXXXXXXXXXX

Lieve kirsten, kusjes van Papa en Mama
XXXXXXXXXXXXXX Alweer 5 jaar meisje !!
Mama.

lieve jannie

vandaag een heel moeilijke dag voor jullie.ik weet er alles van net 7 jaar van onze Tom.
heb een kaarsje gebrand voor jullie kirsten.
wil je heel veel sterkte wensen.
lieve groet van wil mooiweer

Lieve Kirsten, kusjes van mama!
XXXXXXXXXXXXXXXXXXX

Lieve Kirsten, nog wat kaarsjes uit IJsselstein, knuffel van Beppie

Hoi Lieve Kirsten, alweer bijna 5 jaar meisje, ik mis je , het lijkt af en toe of het erger ,in plaats van minder word!!
Kusjes mama XXXXXXXXXXXX