Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Kim Haerick

26-03-198717-10-2003
      Door een noodlottig ongeval met haar scooter is Kim op 16-jarige leeftijd uit ons midden weggerukt. Ons leven is sinds die dag drastisch veranderd, en zal nooit meer zijn zoals het was, nooit meer compleet. Kim was altijd vrolijk en opgewekt, en haar ontwapenende glimlach was kenmerkend voor haar. Zij hield van paardrijden en tennissen, maar zij hield vooral van het leven en van mensen. Iedereen hield van haar, en zij hield van iedereen. Wij missen haar glimlach, haar knuffels, haar warmte, haar mooie en lieve gezicht... Lieve schat, je zal altijd in onze harten verder leven.

      Overige informatie
      Wie zal mij het praten over jou beletten wie zal het wagen mijn verdriet om jou te wissen vergroeid in mij hangt de pijn om jou als een bloemenkrans rond de contouren van mijn hart op mijn schouders draag ik jouw schaduw geborgen tussen de warme vleugels van mijn moederlijk denken jij bent geen ballast zal dat ook nooit zijn jij bent liefde met een grote “L”… … levenslange liefde

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 58   |   niet OK
        hey lieve kim,ik mis u zo erg,ik zou zoveel willen vertellen,zoals ik altijd deed als ik u zag, maar nu lijkt dat zoveel moeilijker. elke ochten dat ik wakker wordt, word ik weer op de feiten gedrukt, jij bent er niet meer. dan ga ik weer eens een sombere dag tegemoet, maar ik kijk dan al weer uit naar s avonds, om te dromen, soms zelf van jou, ookal word ik dan met een nat kussen wakker, dat doet soms zo deugd. ik doe echt mijn best het leven weer iets kleurijker te zien, maar momenteel gaat het echt nog niet, maar ik beloof u ik werk er hard aan. ik denk elke dag aan jou lieve schat. dikke zoen u nichtje xxx

        saratje -
        7 maart 2004

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 57   |   niet OK
        Via deze weg zou ik alle mensen die regelmatig bij Kim langskomen om een kaarsje te branden, die aan haar denken, die haar lief hadden en haar missen,willen bedanken.
        Het is voor ons een grote steun,en tegelijk vind ik het ook zo erg om al dit verdriet te lezen.
        Ik wou dat ik jullie kon troosten, maar wat moet ik dan zeggen?
        We hebben verdriet en we missen haar, en daar is weinig aan te veranderen.
        Ik zou al haar vrienden en vriendinnen dit verdriet hebben willen besparen.
        Jonge mensen zouden onbezorgd hun jeugd moeten kunnen beleven.Maar het pad van het leven gaat niet altijd over rozen, en vreugde is niet zonder verdriet.Bij leven hoort sterven,al is dat voor Kim wel heel erg vroeg gekomen.Ik weet dat jullie haar niet zullen vergeten, en ik hoop dat jullie hier sterker uitkomen,zodat jullie de tegenslagen die ongetwijfeld nog op jullie pad komen aan kunnen.
        Laat jullie hoofden niet hangen en geniet van het leven. Wees lief voor elkaar en voor de mensen rondom jullie.
        Probeer iets van het leven te maken,want voor iedereen is hier een taak weggelegd.Iedereen is een stukje dat in de puzzel past.
        Wij hebben heel veel mooie herinneringen aan Kim, en dat heeft ook ieder van jullie. Koester het in jullie hart.
        Lieve groetjes,

        lieve -
        5 maart 2004

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 56   |   niet OK
        Lieve Kim,We missen je ontzettend.Elke ochtend als ik naar school fiets en langs de plek komt waar het ongeluk heeft plaatsgevonde heb ik het altijd even moeilijk...Je was zo'n vrolijke meid met altijd een lach op haar gezicht.We denken aan je meissie! veel sterkte voor de fam. veel liefs daphne en fam.

        Daphne -
        4 maart 2004

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 55   |   niet OK
        Lieve Kim, we hadden wat minder contact, totdat je op het zsc kwam. We spraken vaak over vroeger, hoe we altijd met de poppen speelden en over de buitenrit die we eens maakten, jij op Pedro en ik op Tosca en de moeders op de fiets. We zouden dit altijd nog eens over doen om eens bij te kletsen. Ook over de stage bij de dierenarts konden we praatten. Nu kan ik alleen nog maar aan je denken en naar de fotoalbums van vroeger kijken, waar je op elke foto met een glimlach opstaat...lieve Kim ik mis je en ik denk elke dag aan je. johan,lieve,koen,wouter heel veel sterkte met dit enorm zwaare verlies...xxx Natasja van Drongelen + fam.

        natasja -
        3 maart 2004

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 54   |   niet OK
        Mijn lieve engeltje,
        Ik mis je zo ontzettend erg,dat ik momenteel veel liever in een hoekje zou kruipen en wachten tot het over gaat. Maar het zal nooit over gaan. Je komt nooit meer terug, en dat kan ik nog steeds niet aanvaarden.
        Ik probeer dan aan jouw lachende gezicht te denken.Jij zag ook overal het positieve in, en probeerde dat ook aan anderen duidelijk te maken.Zelf was jouw korte leven ook niet altijd rozengeur en maneschijn,maar toch zag je altijd de zon achter de wolken schijnen.Ik doe mijn best om het te zien zoals jij het zag,maar dat is wel heel erg moeilijk in dit geval.
        Je weet dat ik zo blij was dat ik eindelijk een dochter had, toen jij geboren werd.En je was niet alleen mijn dochter,maar ook mijn vriendin.En alle dromen die ik voor je had, en die we samen hadden, dat is in één klap weggeveegd. Het leven ziet er zo helemaal anders uit nu.En momenteel kan ik nog geen nieuwe dromen dromen,omdat jij daar niet meer in voorkomt, en ik dat zo moeilijk vind.
        De enige droom die ik nu heb is dat ik je ooit terug zie,in een andere wereld, waar het goed is, en waar jij nu bent...
        Ik hou van je meisje, en ik beloof je dat ik door mijn tranen heen zal proberen om weer wat mooie dromen te creëren,samen met papa en jouw broers,want ik weet dat je dat zo zou willen.
        Het heeft alleen veel tijd nodig...
        Dikke knuffel,en ik draag je in mijn hart,mijn lieve meid,voor altijd...

        mama -
        3 maart 2004

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 53   |   niet OK
        Kim ik mis je verschrikkelijk...nog steeds heb ik het gevoel dat je zo weer voor de deur kan staan, op de bank ploft en samen met me een wijntje drinkt... dat ik je kan vertellen hoe belangrijk je eigenlijk voor me bent en dat ik van je hou, en dat besef ik nu pas. Die gedachte is slechts een droom ...
        We hadden afgesproken om heel ons leven nog met elkaar om te gaan, al was het maar af en toe, omdat we het zo speciaal vonden dat we elkaar al heel ons leven kende. Al onze geheimen blijven delen, zodat we elkaar altijd hadden in moeilijke tijden. Dit is de eerste keer dat het een moeilijke tijd is zonder dat ik er met jou over kan praten.
        We zagen ons al samen zitten met rimpels en een kromme rug op de koffie bij elkaar. Er rold al weer een traan naar beneden als ik er aan denk dat dat nooit zal gebeuren...

        Laura -
        2 maart 2004

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 52   |   niet OK
        Hallo Lieve.
        Dank je wel voor je berichtje bij kariem.
        En voor je lieve woorden.
        Hoe gaat het nu met je Lieve?
        Ik zal nog een paar kaarsjes aansteken voor je lieve Meisje,
        lieve groet van Margida.
        moeder kariem.

        margida -
        24 februari 2004

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 50   |   niet OK
        Lieve familie.
        Ik heb nog even een paar kaarsjes aan gestoken voor Kim.
        Nog heel veel strkte hoor.
        Margida moeder van Kariem.

        margida -
        22 februari 2004

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 51   |   niet OK
        lieve kim...
        als ik in de klas zit mis ik je stem maar ook je lach waarom jij maar dat vraagt iedereen zich af,kim voor jou heb ik een kaarsje opgestoken, ik hoop dat ik je ooit nog terug zie. ik wil de familie heel veel sterkte wensen kus deborah

        deborah -
        22 februari 2004

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 48   |   niet OK
        Lieve kim.
        Het is heel stil zonder jou in de klas.Ik mis je ontzettend veel.Ik zal je nooit vergeten.
        Heel veel sterkte aan de ouders en broers...
        Liefs Mendy

        Mendy -
        19 februari 2004

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.