Dag lieverd, ik wou je even vertellen dat al de meisjes uit je klas geslaagd zijn voor hun eindexamen, maar misschien weet je dat wel, want ik had je gevraagd om een beetje over hen te waken he? Ik ben heel blij voor hen, en ik ben ook even bij Larissa thuis geweest om haar te feliciteren. Maar ik had het wel heel erg moeilijk schat. Ik had zo graag voor jou ook de vlag hier uitgehangen, net als dat we voor je broers hebben gedaan. De Vlaamse Leeuw natuurlijk he? Maar bij ons hing geen vlag, wij zijn even bij jou op het kerkhof geweest om een kaarsje te branden. Ik kan er maar niet aan wennen dat ik je daar moet komen bezoeken. Wie had dat ooit durven dromen? Wie had ooit gedacht dat wij in deze nachtmerrie zouden belanden, om er nooit meer uit te geraken...Gelukkig heb jij dat nooit geweten, dat je zó vroeg zou moeten gaan. Of heb je het misschien onbewust toch geweten? Je hebt van je leven genoten tot het laatste moment. Je bent gegaan zoals je gekomen bent, héél snel... Ik kan me de dag dat je geboren bent nog voor de geest halen alsof het gisteren was. Je floepte de wereld in alsof het niets was... Je hebt ons zoveel vreugde gebracht in jouw korte leventje. Bedankt daarvoor lieverd, en ik zal nog veel geduld moeten hebben, maar ooit ben ik weer bij jou. Kusjes.
