Dag lieverd, ik ben er nog eens, want nu heb ik toch wel groot nieuws. Eindelijk lijkt het erop dat ik weer dichter bij jou zal zijn! Het is zo moeilijk om dit te zeggen, want "dichter bij jou" is zo spiritueel. Ik voel me nu ook dicht bij jou, maar aangezien ik zo ver weg ben van Lieve en alle anderen die zoveel om jou geven, is het geen vol gevoel. Ik hoop nu maar dat alles een beetje vlot verloopt, want ik ben in de ganse verhuis niet echt gerust en ik heb ook nog geen flauw idee hoe het zal moeten. Het zal voor Lukas ook een groot avontuur zijn. Het is zo ondenkbaar dat hij jou nooit zal zien, want hij kent jou natuurlijk wel van de foto. Er komt gelukkig wel een tijd dat hij oud genoeg zal zijn om alles te begrijpen. Tot dan zal jij een mooie engel zijn op een foto, een engel waar iedereen over praat...nog heel, heel lang. Ik zal ook blij zijn om Argos te leren kennen, hij zal het wel goed kunnen vinden met Athena. En met Lukas zeker, want die is gek op dieren, net als jij. Hij is er ook erg lief voor wat toch wel een teder zicht is bij zo een klein ventje.
Ik zal ook eindelijk met Lieve eens bij jou op bezoek kunnen, ik weet nog niet wat ik zal meebrengen. Bloemen, muziek, een foto van Lukas misschien...? Ik zie nog wel.
Lieve zus, je kan je niet voorstellen hoe gelukkig ik ben dat ik hier eindelijk weg kan, uit deze "gevangenis", die sinds 17 oktober ondragelijk is geworden. Het betekent voor mij heel veel dat ik je weer lijfelijk zal kunnen troosten en niet meer aan de telefoon. Eindelijk weer 5 zussen verenigd.
Vele kusjes aan de jongens, ik hou natuurlijk ook verschrikkelijk veel van hen!
Tanteke