Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Ik heb Kees leren kennen bij het sporten aan de universiteit. Dat is al meer dan 20 jaar geleden. Vaste prik op vrijdagavond was het napraten in een klein groepje met een kop thee of iets dergelijks. Het ging over van alles en nog wat. Zijn fiets- en beeldhouw-/schildervakanties met Marga, muziek - nogmaals bedankt Kees voor de klassieke lp's die je me gaf - en natuurlijk de 'toestand in de wereld'. Kees had een duidelijke mening en kon dan echt fel worden en dan bleek ook hoe sociaal betrokken en positief ingesteld hij was. Ik zal je missen op je vaste plek in de sporthal. Saluut Kees!
Mijn condoléances voor de nabestaanden.

Vele jaren leek het wel alsof Kees in een eeuwige jeugd beland was, want hij trainde altijd nog met mij en andere inmiddels wat oudere sporters die waren blijven hangen, tussen de studenten. Tot niet eens zo lang geleden kon hij met enige aanpassingen de op zich zware training op het Universitair Sportcentrum voortzetten, tussen de jonge studenten! Na afloop spraken wij elkaar met een drankje in de kantine en zetten onze gesprekken vaak voort onder een lekker warme douche of in de kleedkamer om elkaar daarna weer een prettig weekend toe te wensen, want we trainden op vrijdag aan het begin van de avond. Het was altijd plezierig om met Kees over van alles en nog wat, wat er in de voorbije week gespeeld had, te spreken en elkaar te vertellen wat de plannen voor het weekend waren. Kees was vriendelijk en had oprechte, persoonlijke belangstelling. Gelukkig kon ik hem in de tuin rond zijn laatste verjaardag nog een keer met een sportgenootje ontmoeten en bewonderde zijn kunstwerken in de tuin. Hij was werkelijke een veelzijdig man!
Dat hij er nu zo plotseling niet meer is, is onvoorstelbaar. Ik zal hem in de zaal met sporten missen, alsmede de fijne gesprekken die ik na afloop van de training met hem had. Hij heeft zijn ziekte moedig gedragen.
Marga en de familie wens ik heel veel sterkte toe met het verwerken van zijn verlies. Mijn diepste medeleven!

Als ik aan Kees denk, denk ik aan hoe serieus hij het leven nam. Hoe serieus hij over dingen nadacht, uitploos, onderzocht, checkte en er dan pas een beslissing over nam. Of dat nou ging over de gedeelde regenpijp met zijn buurman, het uitgraven van de kruipruimte, welk isolatiemateriaal hij zou gebruiken, welke zonnepanelen hij zou kiezen en hoe deze dan het beste aangesloten of geschakeld diende te worden, de apothekerskast in de keuken, hij nam alle dingen even serieus. Ook de beslissing van Marga en Kees om maar 1 kind te willen is uiterst serieus genomen hoorde ik tijdens een van mijn bezoekjes. Hoe groot is al de verantwoordelijkheid om 1 kind juist op te voeden en het alle goeds te kunnen meegeven? Ik denk aan Kees als enthousiast excollega waarbij rechtvaardigheid boven alles stond. Als tuinmaatje toen hij enthousiast aan zijn volkstuin in Elstgeest begon en dit tot in de perfectie wilde uitvoeren. Maar achteraf toch jammer genoeg bleek dat het onderhoud van een volkstuin zo veel meer tijd nodig had. Als vriend, die altijd een luistert oor voor mij had, wilde meedenken met technische obstakels, die nooit te beroerd was om te helpen, die graag even langs kwam voor een kop koffie met een speculaasje, en waar op zijn beurt altijd de koffie klaarstond vanuit zijn zelf gemaakte keuken. Aan zijn beeldhouwwerken waarmee de tuin prachtig ia ingericht, aan zijn wilde haar en bakkebaarden die hem zo'n mooie artistieke kop gaven. Lieve Kees, ik ga je missen! Ik wens Marga, Maartje, Ivo en alle naasten heel veel sterkte met het verlies van jullie dierbare. Liefs Marjos

Zoals hij daar omringd door familieleden op de foto staat (Gouda 2008) kennen we Kees goed: sociaal, hulpvaardig, geïnteresseerd, een hoofd vol kennis, serieus en een pietje-precies. De perfecte persoon dus om in je team te hebben als je bij een stadswandeling een quiz wilt winnen. Humor had ie ook, al was dat vooral voor de fijnproevers.

Kees heb ik altijd in talloze opzichten bewonderd. Zijn vermogen om contacten te onderhouden, zijn liefde voor zijn familie, zijn afkeer van sociale ongelijkheid, zijn interesse en aanleg voor kunst, zijn handigheid en zijn brede kennis op elektro-en constructiegebied onderscheidden hem van velen. Ook zijn geduld en precisie waren bewonderenswaardig. Ik was en ben altijd gehaast. Iedere keer als ik mij erop betrap een klus snel te willen klaren, is het Kees die mij in gedachten waarschuwt dat het op die manier niets wordt. Kees is niet meer, maar zal mij de rest van mijn leven blijven behoeden voor haastwerk.