Lieve Kees,

Je was een warm, lief en goed mens. Je was kundig en bevlogen in je vak als arts-microbioloog.
Ik ga je missen!
Velen zullen je gaan missen!
Veel sterkte gewenst voor je gezin, familie en vrienden.
Liefs Ilse Laros

Net via een mail van Steunfonds Orca. Heel veel sterkte gewenst aan de nabestaanden. Ik heb goede herinneringen aan Kees als huisgenoot op de Hugo de Grootstraat, en natuurlijk op Orca. Onbegrijpelijk. Heel verdrietig.

Kees,
Wat kon jij genieten van het afzien op de racefiets.
Je "baalde" er soms van als je in een groepje zat waarbij je niet genoeg hoefde af te zien.
Tegelijkertijd besef jij ook wanneer het afzien jou iets bracht en wanneer niet meer.
"
Afzien:
Al lettergrepen
tellend de juiste woorden
uit je ziel fietsen:
Het komt wel goed
"
Die woorden, het komt wel goed, zullen ook mij sterken als het even wat lastiger gaat.
Dank voor je sportiviteit, wijsheid en nuchterheid en alles wat jij gebracht hebt aan de mensen om je heen.
Sterkte aan Mijke en je kinderen.

Dirk Kanters

Op 7 december 2021 is Kees Verduin overleden.
Kees werd lid van Orca in 1980. Begonnen als jeugdroeier bij Beatrix in Eindhoven en als stuurtje bij Thêta, maakte hij zijn entree bij Orca in een tweedejaars lichte acht die in 1979 gestart was. In datzelfde jaar werd hij al senior-A.
Kees voelde zich sterk betrokken bij het roeien en bij Orca: het kon altijd beter! Om die reden startte hij in 1983 samen met Marius Buiting een project om het lichte roeien op een hoger plan te brengen. Dat was het begin van een vijfjarige periode die in elk jaar blikken opleverde, in bijna alle denkbare nummers. Zo legde deze ploeg de basis voor de WK-
successen van Pim Laken op de WK’s 1989 (Bled) en 1990 (Tasmanië). Aansluitend coachte hij de nationale zware 4-zonder op het WK 1991 (Wenen) en op de Olympische Spelen van 1992 (Barcelona).
Als roeier was Kees een stylist, als coach was hij op en top technicus. Hij was zijn tijd ver vooruit, hij experimenteerde met nieuwe trainingsstijlen en betrok experts uit andere (sport)disciplines bij het coachen. Hij was gericht op de inhoud en prestaties, maar er was altijd ruimte voor relativerende humor.
Kees studeerde biologie en geneeskunde. Later werd hij arts-microbioloog en was verbonden aan het regionaal laboratorium voor microbiologie en pathologie in zuidoost Brabant. In zijn studie en werk toonde hij zich net zo gedreven en streefde hij altijd naar hoge kwaliteit. Hij had een belangrijke rol in de vereniging van microbiologen in het terugdringen van onnodig antibioticagebruik in het kader van de risico’s op resistentie.
In zijn vrije tijd was Kees een fanatiek wielrenner. Hij heeft heel wat afgefietst ook samen met oud-Orcanen en zijn vrouw Mijke Breukels die hij bij Orca had leren kennen.
Kees is 60 jaar geworden. Kees en Mijke hebben vier kinderen, hun oudste dochter Pien roeide ook bij Orca.

Kees,
Wat een schok was het om te horen dat je ongeneeslijk ziek was, en wat een snel beloop heeft het gehad.
Als collega straalde je altijd optimisme, positiviteit en respect voor iedereen uit, en op je kennis konden we bouwen. Ik ben blij je op deze manier te hebben leren kennen.
Alle sterkte aan de mensen om je heen, maar speciaal aan Mijke en je kinderen.

Wouter van den Bijllaardt

Lieve Kees,

Jeetje wat is dit allemaal snel gegaan!
Wat was jij een vrolijk, warm, gedreven en kundig mens!
Veel mensen zullen je enorm gaan missen.
Ik wens je familie, vrienden en alle anderen mensen om je heen heel veel sterkte met dit enorme verlies.

Wat je in je hart bewaart, raak je nooit meer kwijt!

Liefs,
Patricia Lesterhuis- van der Sommen