Voor veel van onze generatie vrienden/kennissen begon het eerste contact in café Hoboken. Dat was het epicentrum van veel van onze activiteiten. Daar moet het geweest zijn dat ik zo'n 50 jaar geleden kennis maakte met Kees. Het klikte tussen ons. Getuige daarvan zijn onder andere de foto's die bijvoorbeeld zijn gemaakt op mijn verjaardagen. Het plezier spat er van af.
In café Hoboken stonden Kees en ik respectievelijk als "Kees Beat"(of Biet?) en Ger Stud in het kasboek. Vele jaren hebben Kees en ik als arme studenten met onze geringe inkomsten de zakken gevuld van achtereenvolgens Sjors, Aad en Ger/Jan. Maar toegegeven, daar stond ook veel tegenover: een extra huiskamer.
Ik zal Kees eeuwig dankbaar blijven dat hij er voor zorgde dat ik na mijn drie maanden durende reis door Amerika supersnel een woninkje naast Kees op de Boezemstraat kon betrekken. Van daaruit werden dan weer regelmatig bezoekjes gebracht aan het zeer bijzonder café waar "Mijnheer Buitenhuis" de scepter zwaaide, die er streng op toezag dat je je netjes gedroeg. Mijnheer Buitenhuis gaf zelf het goede voorbeeld door altijd in pak met stropdas de biertjes te tappen.
Kees heeft ook eens getracht mij op mijn sportieve escapades te vergezellen. Vanaf de Boezemstraat vertrokken we dan naar de Kralingse Plas met de bedoeling die rond te rennen. Ik vraag me nu af op wat voor schoeisel we dat deden, vast geen Nikes of Asics. We begonnen op de parkeerplaats met de bedoeling daar na enige tijd en 5 kilometer verder weer aan te komen. Echter op de plek waar nu Minang Kabau staat (op het verste punt van huis dus) sprak Kees achter mij de historische woorden, waar we later nog regelmatig om konden lachen, "ik kap ermee".
Kees, bedankt voor de mooie herinneringen.
Ger

Beste Mn Kees ik heb verdriet .
Ik heb U leren kennen als een man van de wereld. Ik heb altijd het gevoel gehad dat ik bij jullie hoord, ik zal de gesprekken missen over cultuur,kunst ,muziek en U interesse in andere mensen.
Ik bewonder de manier en U moed waarop U afscheid heeft genomen.
Mn Kees zo als U als laatste tegen mij zei
Tot Ziens

Wat me altijd zal bijblijven zijn de vele verhalen die Kees altijd paraat had. Op verjaardagen of op nieuwjaarsdag (bij opa Godvliet en later Meta en Ineke), altijd had Kees wel een verhaal ongeacht het onderwerp. Ook al zagen we elkaar niet vaak altijd was je oprecht geïnteresseerd . Rust zacht.
Sterkte Hanny xxx