Herinneren is een vorm van ontmoeten…

In memoriam, Justine Tjalkens


Ik ken jou niet, lieve Justine, jij mooie jonge vrouw,
maar jouw heengaan dompelt ook mij in rouw.
En altijd dan die vraag: waarom ben je heengegaan,
was het verdriet dat niemand zag, opnieuw een waan?
Ach het doet er niet toe want iedere vraag is nutteloos,
Jouw jonge leven was zo mooi en nog zo broos.
Ik las het bericht, zag jouw onschuldig lief gezicht.
En in mijn verdriet het enige wat overbleef was dit gedicht,
misschien als steun voor de dierbaren die achterbleven,
zij die jou in jouw leven zoveel liefde hebben gegeven.

Christiaan Smith