Lieve Judith,
9 jaar geleden kwam ik bij Noa in de klas, op de Angelaschool. Hierbij werden we al snel vriendinnen, en kwam ik vaak over de vloer bij jullie en Noa vaak naar Sint Joost. Er kwamen ideeën van je om mij (via Noa) mee te vragen naar de Wienhoaf, en naar de scouting! Waaraan ik nog steeds heel veel plezier beleef samen met Noa. Dit is onze gedeelde hobby. Vaak kwam ik daarna logeren, en dit was altijd een feest! Vaak waren we dan ook samen met Thomas en Danea, dit vond je alleen maar gezellig, als de kinderen maar plezier hadden! Na enkele jaren kwam het bericht dat je ongeneeslijk ziek was, dit kwam bij iedereen zowel familie als vrienden hard binnen. Zo'n lieve leuke vrouw en die dit moest treffen, dat verdiend niemand, maar zeker ook jij niet. Maar jij als een sterke vrouw liet dit niet merken, en als het effe kon gingen we leuke activiteiten doen, Zoals naar de Makado of ontbijten bij de Hompesche molen in Stevensweert. Ook de avondvierdaagse liep jij gezellig met ons mee! Ook toen Noa en ik naar een andere opleiding gingen, zijn we altijd dik bevriend gebleven, en toonde je veel interesse in mij en in mijn opleiding. Dit voelde altijd fijn. Helaas ging het de afgelopen tijd steeds slechter en ben je nu helaas moeten gaan, dit voelt als een groot gemis. Hierbij vloeien de tranen nu over mijn wangen, Want wat had ik jouw nog niet willen zien gaan....
Jij bent nu verlost van alle pijn, zorgen en leed. Maar ik zal altijd met veel liefde aan je terugdenken, en de vriendschap met Noa zo lang mogelijk voortzetten!
Lieve Judith, bedankt voor alle leuke momenten en herinneringen. Jij hebt de hemel verdiend.
LIeve Tho, No en Mathje, heel veel sterkte de komende tijd. En ik hoop dat ik nog lang jullie vriendin mag zijn.
Dikke kus, Mara Kösters.
