Beste Jouke, vrienden en familie,

Jouke was voor mij een vreemde maar belangrijke vriend, die in weinig tijd veel voor me heeft betekend. De laatste jaren waren moeilijk. We hebben niet veel contact gehad, vaak liep het mis door drukte of andere dingen, maar ik was er van overtuigd dat we elkaar weer zouden vinden in onze 'nieuwe' levens. Van de rumoerige tijden bij UBF tot de "snacktours" door Amsterdam en alle leuke en minder leuke dingen daartussen heb ik altijd van je sterke karakter mogen genieten en dan heb ik het nog niet eens over de minstens zo kleurrijke persoonlijkheden van Margreet, Jan en Viggo.

Aan jullie ben ik net zo dankbaar als aan Jouke en jullie weten me te vinden als jullie me nodig hebben. Ik ben in de buurt.

Veel sterkte, liefs en diepe condoleance,
Roel

Heel veel kracht en sterkte met dit enorme verlies. Zo jong en vol humor en energie. Het is niet eerlijk.

Lieve Jouke,

Sinds ik het nieuws heb gehoord,flitsen er voortdurend herrinneringen door mijn hoofd over jou en onze tijd op het Vossius. En je hoort ook zo bij alle herrinneringen.Ik heb zo veel foto's waar je op staat op alle schoolreisjes en in en rond de scnool,en laatst deelde je nog met ons hele oude foto's van onze klas.

We hadden laatst weer een reunie en toen hadden we het nog over je,je werd enorm gemist.
Ik had het zo leuk gevonden om je nog eens te zien,maar dat gaat nu helaas niet meer.

In onze herrinneringen blijf je bestaan,een markante,leuke,aardige en hele grappige klasgenoot en vriend,en een radiomaker in hart en nieren.

Rust zacht,lieve Jouke.

Ik wens je familie,vrienden en kennissen heel veel sterke toe met het verwerken van dit grote verlies.

In 1992 kwam ik bij Amstelveen Lokaal. Ik mocht draaien op de zaterdag (“Je zaterdag is anders”), een geweldig team waar ik jou langzaam maar zeker tegenkwam tijdens “de Inbreuk”, wat je deed met Jesse. Ik heb hele fijne herrinneringen aan de Kerstmarathon-uitzendingen, later de Week der Weken, waar we samen oud en nieuw vierden, maar ook Pasen en luilak waren aanleiding om samen extra uitzendingen te doen. Met de hele zaterdag met een stduio in een cateringbus, achter de manage in het Amsterdamse Bos, live uitzending doen van “Racism Beat it!”.
Het was altijd gezellig als je tijdens Polyfinario op de tribune zat, en wat gaaf - ons daarna nog even meenam naar het radioheiligdom van die tijd: op bezoek bij de zaterdagnacht uitzending van Veronica.
Ik heb genoten van je shows, het klonk retestrak, maar het leek vaak nonchalant hoe je het deed. Toch maakte dit je voor mij niet arrogant, in tegendeel. Hoe je in zo’n uitzending ook kon vliegen, je was ook down to earth. Als we het over radiodingen hadden, zoals nieuwe vormgeving, automatisering, de (ontbrekende) audioprocessing en andere prachtige uitbreidingen, was jij degene die ons wel verwees naar het ‘Sprookjesboek van Amstelveen Lokaal’.
Jij hebt mij een blauwdruk gegeven om met vormgeving te freaken en mooie dingen te maken. De gemonteerde Top Of The Hour van de Hitzaterdag, en later de Bottoms waren de voorbeelden waarmee ik nu nog jingles kan maken.
Je liet een paar jaar geleden eens doorschemeren weer wat te willen doen op de radio. Ik had je graag weer op de radio terug gehoord. Helaas maak je nu een andere doorstart.

Lieve Jouke,
Wat moest ik vaak met jou lachen, als we trots langs de zijlijn naar de verrichtingen van onze zonen stonden te kijken. Weet je nog een paar weken terug? Jij zocht ter plaatse dat filmpje op waarin een supporter San Marco uitscheldt voor Pannenkoek. Dat paste ik natuurlijk graag in de praktijk toe. De Amsterdamse eigenheimer had de provinciaal iets moois geleerd. Net zoals je me sporters leerde fotograferen.
Ik had na 3 jaar sterk het gevoel dat wij vrienden aan het worden waren. Ik had ook het gevoel dat ik je had kunnen helpen met je worstelingen: er zat volgens mij veel waardevols in jou dat er een keer uit moest komen. Dat nu uitgerekend jij als de vader van de jongen met de twee rechterbenen omkomt door een stomme struikelpartij in huis, vind ik wrang.
Mijn gedachten zijn de afgelopen twee dagen veel bij jou geweest.en bij je zoon, die de rest van zijn leven een liefhebbende vader moet missen. Rust zacht, makker. Je zal gemist worden.

Lieve Jouke, wat een ongelofelijk triest nieuws dat je er niet meer bent. We zullen je missen als lieve vader van Viggo aan de zijlijn van Meerburg E13. Meestal net niet op tijd, maar wel zeer aanwezig. Vol grappen, maar ook vol enthousiasme om Viggo en het team aan te moedigen. En met succes. We staan bovenaan en zullen alles op alles zetten om kampioen te worden. Ook voor jou.

Rust zacht.

We wensen Viggo, Fleur en Florence heel veel kracht.

Joep, Albertien en Gijs

een mooie markante persoonlijkheid helaas veel te jong bij ons vandaan gehaald ik zal de zware discussies met hem missen ik wens jan margreet kate en de kinderen heel veel sterkte toe

Lieve jouke,
Sinds het vreselijke nieuws ben je steeds in mijn gedachten, we kunnen het niet geloven, zo'n jonge vent,!!
we zaten toevallig pas nog onze trouwfilm te bekijken waar je volledig in je element onze prachtige dag op de camera hebt vastgelegd, beelden en herinneringen die we voor altijd zullen koesteren...
Ook de tijd die ik gewerkt hebt in de afspraak, bij jan en margreet en ook vaak met jou draag ik in mijn hart.
ik wens dan ook jan en margreet ontzettend veel sterkte in dit grote verlies en natuurlijk fleur, florcence en lieve viggo....ik kan me de geboorte van viggo en de zenuwachtige jouke me nog goed herinnneren... hij liep maar door het huis met zijn camera, te lief gewoon...
rust zacht lieve jouke, je wordt gemist....

Beste Jouke,
Ik kan het nog steeds niet bevatten.
Je was een fijne collega bij Amstelveen Lokaal. Ik kreeg van jou en de anderen echt het gevoel dat ik er bij hoorde. We vierden met zijn allen nieuwjaar in de studio. En feestten tijdens de Week der Weken.
Kom daar nu nog maar eens om bij de gemiddelde radiomaker.
Bevlogen was je. Geluid, jazeker, je zette zelfs je eigen processing in voor de omroep.
Wat tamelijk revolutionair was in die tijd. Een echt radiodier.
Je wilde altijd nog eens mijn Platenkast "afstoffen" omdat er zulke bijzondere nummers in zaten.
We belden nog wel eens over een gastoptreden maar je was altijd druk druk druk.
Gelukkig was daar Facebook waardoor je toch nog in beeld was.
En plotseling ben je er ineens niet meer..
Eenenveertig is veel te jong om te gaan Jouke.
You will be missed.
Ik wens Kate en alle andere naasten, vrienden en collega's heel veel sterkte.
Zie jullie maandag..
Elly

Na vele radio-omzwervingen kwam ik bij Amstelveen Lokaal terecht, en werd liefedvol opegenomen in de warme deken die Hit Zaterdag heette. Een absoluut uniek team van bevlogen DJ's die allemaal graag radio maakten met een ziel en persoonlijkheid.

Jouke was duidelijk architect, kwaliteits-controleur, ideeenman en de "backbone" van het geluid. B-radio (natuurlijk), maar ook Racism Beat It en de beroemde (beruchte) Kerst en Nieuwjaars-specials. Ik heb veel op tape, en als er iets duidelijk wordt bij het luisteren is Jouke's bezieling en bevlogenheid om het zo te laten klinken zoals het in zijn hoofd zat.

En natuurlijk de programma's die we gezamelijk presenteerden. B-radio meets Dance Radio - het was een orgie van flauwe grappen in strakke regie. Het klonk als een zootje omdat de regie zo goed was.

Jouke was ook een warm mens, vol met humor en liefde. Hij noemde mij altijd gekscherend "opa" omdat ik ouder was dan hij (en de meeste anderen bij AVL). Toen we via Facebook contact hadden vanwege mijn verre, buitenlandse lokaties, bleef de "opa" grap/erenaam en becommentarieerden we elkaars doen en laten.

Jouke - je reis is ten einde. Veel te vroeg natuurlijk, en veel te onverwacht. Het ga je goed, en weet dat je een grote groep mensen hier op aarde hebt die je bewonderen, die van je houden en die je vrienden zijn. Vaya con dios.